เนื้อเพลง มนุษย์เงินเดือน - ร๊อคแสลง

ตื่นเช้า อาบน้ำแปรงฟัน
กินข้าวกัน ที่ร้านข้าวแกง
ห้อยโหน รถเมล์ต่องแต่ง
ต้องเร่งรีบไป ให้ทันทำงาน
งานทำ ก็ซ้ำซากจำเจ
เหมือนลิเก โรงเก่าเนาว์นาน
งานเร่ง งานเอกสาร
ไม่ได้สร้างสรร มันสมองเลย
พวกเรา มนุษย์เงินเดือน
เดือนชนเดือน ใช้ไม่เคยพอ
อนาคต อนางอ
ไม่รู้วันไหน จะได้ซองขาว
ทนอยู่ ทำไปเดือนๆ
มนุษย์เงินเดือน ชีวิตว่างเปล่า
อยากได้ อะไรต้องดาวน์
แล้วค่อยผ่อนใช้ไปเป็นเดือนๆ
คิดถึงบ้านนาเราเนาะ
คิดถึงพ่อแม่พี่น้องผองเพื่อน
บ้านเรา ไม่มีเงินเดือน
มีแต่ผองเพื่อน พี่น้องมากมาย
ยุคเศรษฐกิจพอเพียง
ถ้ารู้จักพอ ก็ไม่อดตาย
เมืองกรุง มันช่างวุ่นวาย
มองไปทางไหน
ก็มนุษย์เงินเดือน
สิ้นเดือน ก็รับเงินเดือน
แต่เงินเดือน ใช้ไม่ถึงเดือน
จะไปหยิบยืมกับเพื่อน
เพื่อนมันก็ว่า จะมายืมเรา
เจ้านาย ไม่เคยสงสาร
ทีเรื่องงาน ละใช้ได้ใช้เอา
เงินเดือน ก็เท่าๆเก่า
มันช่างอับเฉา
เนาะมนุษย์เงินเดือน
คิดถึงบ้านนาเราเนาะ
คิดถึงพ่อแม่พี่น้องผองเพื่อน
บ้านเราไม่มีเงินเดือน
มีแต่ผองเพื่อนพี่น้องมากมาย
ยุคเศรษฐกิจพอเพียง
ถ้ารู้จักพอ ก็ไม่อดตาย
เมืองกรุง มันช่างวุ่นวาย
มองไปทางไหน
ก็มนุษย์เงินเดือน
สิ้นเดือน ก็รับเงินเดือน
แต่เงินเดือน ใช้ไม่ถึงเดือน
จะไป หยิบยืมกับเพื่อน
เพื่อนมันก็ว่า จะมายืมเราแน่ะ
เจ้านาย ไม่เคยสงสาร
ทีเรื่องงาน ละใช้ได้ใช้เอา
เงินเดือน ก็เท่าๆเก่า
มันช่างอับเฉา
เนาะมนุษย์เงินเดือน