ทั้งที่เราก็รู้อยู่แก่ใจ
แล้วทำไมยังรัก
ยังคิดถึงเธอ ยังต้องการเธอ
และรู้สึกมากขึ้นทุกวัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอบจบ
สุดท้ายลงเอยอย่างไร
แต่ก็ห้ามใจ ไม่เคยได้เลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บ ที่มันทำได้แค่มอง
รัก ของเราที่ล่องลอยไป
ทำไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหนฟ้าถึงจะยอมให้เรามีหวัง
เราต้องร้องให้ดังเท่าไหร่ ถึงยอมให้เรารักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรา
กลับไปไม่รู้จักกัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอบจบ
สุดท้ายลงเอยอย่างไร
แต่ก็ห้ามใจ ไม่เคยได้เลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บ ที่มันทำได้แค่มอง
รัก ของเราที่ล่องลอยไป
ทำไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหนฟ้าถึงจะยอมให้เรามีหวัง
เราต้องร้องให้ดังเท่าไหร่ ถึงยอมให้เรารักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรา
กลับไปไม่รู้จักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกัน
เหลือเพียงแค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกัน
แล้วทำไมยังรัก
ยังคิดถึงเธอ ยังต้องการเธอ
และรู้สึกมากขึ้นทุกวัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอบจบ
สุดท้ายลงเอยอย่างไร
แต่ก็ห้ามใจ ไม่เคยได้เลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บ ที่มันทำได้แค่มอง
รัก ของเราที่ล่องลอยไป
ทำไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหนฟ้าถึงจะยอมให้เรามีหวัง
เราต้องร้องให้ดังเท่าไหร่ ถึงยอมให้เรารักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรา
กลับไปไม่รู้จักกัน
ทั้งที่เราก็รู้ว่าตอบจบ
สุดท้ายลงเอยอย่างไร
แต่ก็ห้ามใจ ไม่เคยได้เลย
ยิ่งมันห้ามก็ยิ่งหวั่นไหว
เจ็บ ที่มันทำได้แค่มอง
รัก ของเราที่ล่องลอยไป
ทำไมต้องเป็นรักเราที่ต้องเสียใจ
เราต้องรักกันแค่ไหนฟ้าถึงจะยอมให้เรามีหวัง
เราต้องร้องให้ดังเท่าไหร่ ถึงยอมให้เรารักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรา
กลับไปไม่รู้จักกัน
สักวันนึง ฉันรู้ว่าเธอจะลืมเรื่องของเรา
ฉันรู้ว่าเธอลืมทุกอย่างๆ เหลือเพียงแค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกัน
เหลือเพียงแค่ฉันและเรากลับไปไม่รู้จักกัน