เนื้อเพลง การรอคอย - พาราด็อกซ์

* เธอปล่อยให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย แต่เวลามันช่างเหลือน้อยแล้วเธอก็จากไป
ให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย ต่อให้นานก็ยังคงรัก รักเธอจนหมดใจ ไม่เหลือ

ยืนอยู่ตรงนี้ ฉันรออยู่ตรงนี้ กับสายฝนที่ร่วงโปรยกับน้ำตา
ห่างอยู่ตรงนี้ เหมือนเดิมอ้างว้าง มันว่างเปล่า เหงาเหลือเกินไม่เคยตอบกลับมา
ทรมาน อยู่กับการรอคอยที่มันไม่เหลือใคร

( ซ้ำ * )

อยู่กับความเหงา ฝืนทนอย่างปวดร้าว สุดท้ายก็เป็นแค่่เพียงสิ่งเลือนลาง
ตื่นจากความฝัน จ้องมองถนน ที่ว่างเปล่า เหลือเพียงตัวฉันเองที่ยังรอ
ทรมาน อยู่กับการรอคอยที่มันไม่เหลือใคร

เธอปล่อยให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย แต่เวลามันช่างเหลือน้อยแล้วเธอก็จากไป
ให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย เจ็บเพียงใดก็ยังคงรัก รักเธอจนหมดใจ ไม่เหลือ

ยืนอยู่ตรงนี้แสนนาน ฉันคง ต้องยอมตัดใจ
ใจที่มันร้าวเหลือเกิน มันไม่ยอม ลบเธอออกไป ยังคงรอเธอ

เธอปล่อยให้ฉันรอ อยู่ตรงนี้ เฝ้าคอย มานาน
เธอปล่อยให้ฉันรอเธอ อีกนานไหม มันคือการรอคอย ที่แสนเนิ่น เนิ่นนาน
เจ็บเพียงใดก็ยังคงรัก รักเธอจนหมดใจ ไม่เหลือ