[Blacksheep]
รื้อความวุ่นวายออกจากหัวมาลงกะเส้นสาย
กำแพงดูเดียวดายเติมสีสันก็คงไม่เสียหาย
บรรจงลงมือลงแรง ถึงมันจะดูไม่แพง
เป็นเรื่องของความรู้สึกไม่มีใครมาคอยตีคะแนน
มองโลกทั้งใบเป็นห้องวาดและช่องวาด
พอได้คิดสิ่งบรรเจิดยังลงมือและลองวาด
หลายคนไม่เข้าใจและมองดูมันเลอะเลือน
มีแต่สีสันทำไมมองว่าแปดเปื้อน
บ้างก็มองว่าผิดบ้างก็ว่ามองไม่ดี
หรือว่าคุณมองไม่ออกไอสิ่งที่ผมกำลังจะบอก
ที่โลกมันดำสนิทเพราะใจของคุณมันปิด
เป็นเรื่องของศิลปะจากอิสระคุณมองให้ดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
[John Takashi]
สร้างทุกอย่างขึ้นมาจากความว่างปล่าว
ใครจะมองว่าบ้าก็แล้วมันเรื่องของผมอะป่าว
ไม่มีหรอกพรสวรรค์ ผมมีแค่พรแสวง
คิดโลกให้ฉูดฉาดด้วยสองมือและสองแขน
ภาพในหัวมีเยอะผมเลยอยากจะแบ่งปัน
ตัวเปลือยอยู่กลางแดดผมก็ยอมเพราะมันต้องแบ่งกัน
เช้าวันศุกร์ผมขีด ผมฉีก ผมเขียนถึงวันจันทร์
เหงือไหลแต่ผมไม่สนขอแค่ได้move on the sun
สุขใดหาใช่ที่สุขใจ
แต่มันคือสุขมันไม่ใช่สุขใคร
มีคนถามสุขามันอยู่หนใด
เดี๋ยวผมทำป้ายให้ถึงที่หมายโดยสุขใจ
สลัดทุกอัคติที่เกาะกินใจพวกนาย
ให้อิสระกับศิลปะบรรเลงลวดลาย
ไอชีวิตคนเราเกิดมาแปปเดียวเดี๋ยวก็ตาย
แค่อยากจะสร้างภาพให้ชาวโลกได้ผ่อนคลาย
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
[Maiyarap]
เชิญให้โลกเป็นกระดาษให้ชีวิตเป็นปากกา
อยากให้โลกมีสีสันอยากให้เป็นเช่นปากว่า
แล้วแต่คนมองสิ่งสวยงามมีเป็นแสน
มันอยู่ในทุกที่แต่ว่าชั้นมีเต็มแขน
จินตนาการมันสำคัญกว่าความรู้
ถ้าโลกเป็นขาวดำมันคงมีแต่ความทุกข์
ชั้นหยิบพู่กันมาป้ายฟ้าที่หม่นหมอง
ให้มันเป็นสีฟ้าเหมือนกับที่ชั้นนั้นเคยมอง
ให้โลกมันสดใส ไม่สนเป็นกฎไหน
ชั้นป้ายได้ทุกที่ไม่ว่าที่แห่งหนใด
ให้โลกมันสดใส ไม่สนเป็นกฎไหน
ความสุขมีได้ทุกที่ไม่เว้นแม้แห่งหนใด
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
รื้อความวุ่นวายออกจากหัวมาลงกะเส้นสาย
กำแพงดูเดียวดายเติมสีสันก็คงไม่เสียหาย
บรรจงลงมือลงแรง ถึงมันจะดูไม่แพง
เป็นเรื่องของความรู้สึกไม่มีใครมาคอยตีคะแนน
มองโลกทั้งใบเป็นห้องวาดและช่องวาด
พอได้คิดสิ่งบรรเจิดยังลงมือและลองวาด
หลายคนไม่เข้าใจและมองดูมันเลอะเลือน
มีแต่สีสันทำไมมองว่าแปดเปื้อน
บ้างก็มองว่าผิดบ้างก็ว่ามองไม่ดี
หรือว่าคุณมองไม่ออกไอสิ่งที่ผมกำลังจะบอก
ที่โลกมันดำสนิทเพราะใจของคุณมันปิด
เป็นเรื่องของศิลปะจากอิสระคุณมองให้ดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
[John Takashi]
สร้างทุกอย่างขึ้นมาจากความว่างปล่าว
ใครจะมองว่าบ้าก็แล้วมันเรื่องของผมอะป่าว
ไม่มีหรอกพรสวรรค์ ผมมีแค่พรแสวง
คิดโลกให้ฉูดฉาดด้วยสองมือและสองแขน
ภาพในหัวมีเยอะผมเลยอยากจะแบ่งปัน
ตัวเปลือยอยู่กลางแดดผมก็ยอมเพราะมันต้องแบ่งกัน
เช้าวันศุกร์ผมขีด ผมฉีก ผมเขียนถึงวันจันทร์
เหงือไหลแต่ผมไม่สนขอแค่ได้move on the sun
สุขใดหาใช่ที่สุขใจ
แต่มันคือสุขมันไม่ใช่สุขใคร
มีคนถามสุขามันอยู่หนใด
เดี๋ยวผมทำป้ายให้ถึงที่หมายโดยสุขใจ
สลัดทุกอัคติที่เกาะกินใจพวกนาย
ให้อิสระกับศิลปะบรรเลงลวดลาย
ไอชีวิตคนเราเกิดมาแปปเดียวเดี๋ยวก็ตาย
แค่อยากจะสร้างภาพให้ชาวโลกได้ผ่อนคลาย
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
[Maiyarap]
เชิญให้โลกเป็นกระดาษให้ชีวิตเป็นปากกา
อยากให้โลกมีสีสันอยากให้เป็นเช่นปากว่า
แล้วแต่คนมองสิ่งสวยงามมีเป็นแสน
มันอยู่ในทุกที่แต่ว่าชั้นมีเต็มแขน
จินตนาการมันสำคัญกว่าความรู้
ถ้าโลกเป็นขาวดำมันคงมีแต่ความทุกข์
ชั้นหยิบพู่กันมาป้ายฟ้าที่หม่นหมอง
ให้มันเป็นสีฟ้าเหมือนกับที่ชั้นนั้นเคยมอง
ให้โลกมันสดใส ไม่สนเป็นกฎไหน
ชั้นป้ายได้ทุกที่ไม่ว่าที่แห่งหนใด
ให้โลกมันสดใส ไม่สนเป็นกฎไหน
ความสุขมีได้ทุกที่ไม่เว้นแม้แห่งหนใด
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
โลกมันน่าเบื่อต้องแต่งเติมให้ดูดี
ไม่ชอบว่าร้ายแต่ชอบป้ายสี
บรรเลงจากความรู้สึกไม่ได้แค่เอาอะไรมาขีด
จบเนื้อเพลงStreet Art - River Rhyme