แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
ง้างเปลือกตามามองโลก กูใช้ชีวิตในแบบไม่ต้องพึ่งโชค
ชูนิ้วกลางให้กับคนที่ละทิ้งทางโลก เพราะกูคงจะโสโครกเลยตัดโลกไม่ได้
คล้ายกับกูมันตัดกิเลศไม่ขาด แต่จริง ๆ กูทำไปเพราะว่าไม่มีโอกาส
ทั้งที่จิบน้ำหวานยังบอกว่ารสฝาด ใจที่มันรก กวาดเท่าไหร่ก็ไม่สะอาด
เพราะว่าเช้านี้
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
แบกภาระของคนที่ฝากความหวัง แบกไว้เต็มแผ่นหลัง
จนกว่าจะถูกฝัง คำพูดคนแบบนี้แหละที่แม่งขลัง
เรื่องราวมากมาย ชีวิตแม่งยิ่งกว่าหนัง
ควย น้ำใจ ควย รัก ควย ความฝัน ควย ควย ให้อดีตและก็ความหลัง
ฝังลงรู กูต้องทำงาน เสียเวลา มึงแม่งน่ารำคาญ let's get work
แสงแดดแยงตา ได้เวลาแล้วไอ้สัตว์
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
กูเห็นทุกขณะของความตายในตัวตน
ชีวิต เหมือนขยะในถุงทรายที่ทานทน
เกิดแล้วก็ตายเหมือนเวียนว่ายในวังวน
และนี่คือหน้าที่ ของควายในร่างคน
ทนแล้วก็อด เอาทั้งหมดออกมากางดู
เป็นประสบการณ์ที่ใส่พานให้มันเป็นครู
สุขของมึงคือหรูหราและฟ่าฟู่
แต่สุขของกู คือทำเพื่อคนของกู มึงจำไว้
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
ใช่ ชีวิตก็ไม่ใช่มันจะเป็นของเราเสมอไป
อย่างน้อยก็แค่ให้คนที่รักเรานั้นได้พอใจ
แต่ฉันต้องทนต้องทุกข์ เวียนวน
อย่างน้อยมีคนได้รับความสุข ตรงนั้นไป ก็โอเค
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
มันเป็นบทสรุปของคนจริง
กูเสียใจด้วย ที่ต้องเป็นคนเครียดกว่ากระทิง
เป็นอัศวิน มากกว่า king
ฆ่าคนตาย ยังง่ายกว่าหยิบมุขขึ้นมายิง
กูแหกตามองโลก กระชากความจริง
ให้ลูกเมียกูบริโภค
กระแทกหน้าอุปสรรคซะจนฟันโยก
เพราะฉะนั้น อย่ามาพูด อย่ามาพูด อย่ามาพูดว่ามึงเข้าใจ
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
ง้างเปลือกตามามองโลก กูใช้ชีวิตในแบบไม่ต้องพึ่งโชค
ชูนิ้วกลางให้กับคนที่ละทิ้งทางโลก เพราะกูคงจะโสโครกเลยตัดโลกไม่ได้
คล้ายกับกูมันตัดกิเลศไม่ขาด แต่จริง ๆ กูทำไปเพราะว่าไม่มีโอกาส
ทั้งที่จิบน้ำหวานยังบอกว่ารสฝาด ใจที่มันรก กวาดเท่าไหร่ก็ไม่สะอาด
เพราะว่าเช้านี้
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
แบกภาระของคนที่ฝากความหวัง แบกไว้เต็มแผ่นหลัง
จนกว่าจะถูกฝัง คำพูดคนแบบนี้แหละที่แม่งขลัง
เรื่องราวมากมาย ชีวิตแม่งยิ่งกว่าหนัง
ควย น้ำใจ ควย รัก ควย ความฝัน ควย ควย ให้อดีตและก็ความหลัง
ฝังลงรู กูต้องทำงาน เสียเวลา มึงแม่งน่ารำคาญ let's get work
แสงแดดแยงตา ได้เวลาแล้วไอ้สัตว์
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
กูเห็นทุกขณะของความตายในตัวตน
ชีวิต เหมือนขยะในถุงทรายที่ทานทน
เกิดแล้วก็ตายเหมือนเวียนว่ายในวังวน
และนี่คือหน้าที่ ของควายในร่างคน
ทนแล้วก็อด เอาทั้งหมดออกมากางดู
เป็นประสบการณ์ที่ใส่พานให้มันเป็นครู
สุขของมึงคือหรูหราและฟ่าฟู่
แต่สุขของกู คือทำเพื่อคนของกู มึงจำไว้
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
ใช่ ชีวิตก็ไม่ใช่มันจะเป็นของเราเสมอไป
อย่างน้อยก็แค่ให้คนที่รักเรานั้นได้พอใจ
แต่ฉันต้องทนต้องทุกข์ เวียนวน
อย่างน้อยมีคนได้รับความสุข ตรงนั้นไป ก็โอเค
แสงแดดแยงตา ตื่นขึ้นมา ถึงไม่อยากก็ต้องลุกจากที่นอน
เหมือนภาระที่พระเจ้าส่งมอบ ที่ไม่รู้คำสาป หรือว่าได้พร
นั่นแหละกู เหี้ยแบบเอื้ออาทร เรื่องเฮ็งซวยมีตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
มากกว่านี้ให้มึงโถมเข้ามา ผลจะเป็นยังไง เดี๋ยวก็รู้กัน
มันเป็นบทสรุปของคนจริง
กูเสียใจด้วย ที่ต้องเป็นคนเครียดกว่ากระทิง
เป็นอัศวิน มากกว่า king
ฆ่าคนตาย ยังง่ายกว่าหยิบมุขขึ้นมายิง
กูแหกตามองโลก กระชากความจริง
ให้ลูกเมียกูบริโภค
กระแทกหน้าอุปสรรคซะจนฟันโยก
เพราะฉะนั้น อย่ามาพูด อย่ามาพูด อย่ามาพูดว่ามึงเข้าใจ
จบเนื้อเพลงStrength (สายแข็ง) - ชม ชุมเกษียร