อาทิตย์ดวงจันทร์ที่ขึ้นและลง
มีใครห้ามมันได้ไหม
ความรักบางทีก็ไม่ต่าง
ท้องฟ้าดวงดาวมีวงโคจร
ไปตามระบบทั้งนั้น
ฉันว่าเราเองก็ไม่ต่าง
เหมือนคนสองคน
ที่เดินเข้ามาพบกัน แล้วจากนั้น
โลกพลันเปลี่ยนไป
แรงสั่นสะเทือน มันฟ้อง
อะไรข้างในอยู่ใช่ไหม
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
แอปเปิ้ลที่โยนไปกลางอากาศ
ต้องร่วงลงสู่ที่พื้น ตามทฤษฎีที่เข้าใจ
แค่ฉันและเธอแค่มองในตา
เวลานั้นหยุดเคลื่อนไหว
ฉันว่าเราเองก็เข้าใจ
เหมือนคนสองคน
ที่เดินเข้ามาพบกัน แล้วจากนั้น
โลกพลันเปลี่ยนไป
แรงสั่นสะเทือน มันฟ้อง
อะไรข้างในอยู่ใช่ไหม
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
ถ้าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
มีใครห้ามมันได้ไหม
ความรักบางทีก็ไม่ต่าง
ท้องฟ้าดวงดาวมีวงโคจร
ไปตามระบบทั้งนั้น
ฉันว่าเราเองก็ไม่ต่าง
เหมือนคนสองคน
ที่เดินเข้ามาพบกัน แล้วจากนั้น
โลกพลันเปลี่ยนไป
แรงสั่นสะเทือน มันฟ้อง
อะไรข้างในอยู่ใช่ไหม
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
แอปเปิ้ลที่โยนไปกลางอากาศ
ต้องร่วงลงสู่ที่พื้น ตามทฤษฎีที่เข้าใจ
แค่ฉันและเธอแค่มองในตา
เวลานั้นหยุดเคลื่อนไหว
ฉันว่าเราเองก็เข้าใจ
เหมือนคนสองคน
ที่เดินเข้ามาพบกัน แล้วจากนั้น
โลกพลันเปลี่ยนไป
แรงสั่นสะเทือน มันฟ้อง
อะไรข้างในอยู่ใช่ไหม
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ว่าข้างในลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
หากบังเอิญว่าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
แค่ทำตามที่เสียงข้างในมันเรียกร้อง
ได้เวลาเธอแล้วแค่ลองปล่อยหัวใจ
เป็นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ
ที่เราไม่อาจควบคุมไหว
บอกมาเลยได้ไหมว่าเธอก็รู้สึก
ลึกลึกเธอเองก็ไหวหวั่น
ถ้าความต้องการ
ของเราตรงกัน อย่าเก็บไว้
จบเนื้อเพลงกฎธรรมชาติ - ออสโมซิส