เนื้อเพลง กลับบ้าน - ปราง ปรางทิพย์

*อยากกลับไปซบดินที่ที่เดิมบ้านเรา
อยู่เมืองชั่วคราว​ความเหงาไม่เคยจางหาย
อยากกลับไปซบดินที่ที่จากมาไกล
อยากพาหัวใจไปซบลงไออุ่นเดิม

เดินทางมาไกลแค่ไหน​ หัวใจไล่ตามความฝัน
ความหวังคอยเป็นพลัง​ ผลักสู้ทุกวันให้ผ่าน
เมืองไกลนี้ใจมันท้อ​ ต้องรออีกนานแค่ไหน
ความฝันที่ตั้งใจไว้เมื่อไรจะมาถึง

สายลมเย็นอ่อนโยนพัดผ่าน​ น้ำตามันก็รินไหล
ไม่รู้วันใดจะเดินไปถึงซักที
เหมือนมีคนคอยกระซิบบอก​ ว่าท้ออ่อนแรงเมื่อไหร่
ยังคงเหลือที่​ให้ฉันได้เดินกลับไป

( ซ้ำ * )

คิดฮอดตอนเป็นเด็กน้อย​ พากันหลอยแล่นเล่นลงถ่ง
อีพ่ออีแม่เลาเอิ่นส่ง​ หล่ายังคงบ่หลงลืมบ้านเฮา
คิดฮอดเสียงเเคนเสียงพิน​ กลิ่นไอดินยังอบอวนคือเก่า
คำสอนจากปู่ย่า​ผู้เฒ่า​ อยู่​ไสเฮากะเป็นคนบ้านนา
มาไกลมันเหนื่อยใจแท้นอ​ แนมเบิ่งทางใด๋กะเหลียวพ้อแต่ตึกรา
เงยหน้าแหงนเบิ่งแผ่นฟ้าจักมื่อดอกหนาสิหวนคืนบ้านทุ่ง
ตุ่งลุ้งตุงแล่นแตรแล่นตุง​ แว่วเสียงพินเสียงแคนเสียงซอ
อ่อนละอ๋อละอ่อนอีแล้วออ​ คิดฮอดอีพ่อละอีแม่บ้านเฮา

( ซ้ำ *,* )