ลืมตาขึ้นมากับความเหงา
ทุกเช้าที่ตื่น
เพียงตัวคนเดียวอยู่ในห้องเดิม
เดินออกไปที่ถนน
เจอคนเป็นหมื่น
แต่ก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
เหมือนนาฬิกาแห่งชีวิต
ไม่เคยจะหยุด
และวงจรก็ยังเหมือนเดิม
ไม่ว่าเราจะไปไหน
ให้ไกลที่สุด
ก็ต้องกลับมาอยู่ในห้องเดิม
ที่ที่เราพัก ที่ที่เราคิด
กล่องแห่งชีวิตที่เราต้องอยู่
ไม่ต้องไปไหน ถ้าเรามีไว้
ใครสักคนที่จะมาอยู่ ในกล่อง
ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ
มาอยู่ ในกล่อง
ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไร
แค่มีใครอยู่ ในกล่อง
อยู่กับฉัน จนวันสุดท้าย
ด้วยความรัก
ที่ที่เราพัก ที่ที่เราคิด
เป็นกล่องแห่งชีวิตที่เราต้องอยู่
แต่ไม่ต้องไปไหน ถ้าเรามีไว้
ใครสักคนที่จะมาอยู่ ในกล่อง
ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ
มาอยู่ ในกล่อง
ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไร
แค่มีใครอยู่ ในกล่อง
อยู่กับฉัน จนวันสุดท้าย
ด้วยความรัก
ทุกเช้าที่ตื่น
เพียงตัวคนเดียวอยู่ในห้องเดิม
เดินออกไปที่ถนน
เจอคนเป็นหมื่น
แต่ก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
เหมือนนาฬิกาแห่งชีวิต
ไม่เคยจะหยุด
และวงจรก็ยังเหมือนเดิม
ไม่ว่าเราจะไปไหน
ให้ไกลที่สุด
ก็ต้องกลับมาอยู่ในห้องเดิม
ที่ที่เราพัก ที่ที่เราคิด
กล่องแห่งชีวิตที่เราต้องอยู่
ไม่ต้องไปไหน ถ้าเรามีไว้
ใครสักคนที่จะมาอยู่ ในกล่อง
ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ
มาอยู่ ในกล่อง
ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไร
แค่มีใครอยู่ ในกล่อง
อยู่กับฉัน จนวันสุดท้าย
ด้วยความรัก
ที่ที่เราพัก ที่ที่เราคิด
เป็นกล่องแห่งชีวิตที่เราต้องอยู่
แต่ไม่ต้องไปไหน ถ้าเรามีไว้
ใครสักคนที่จะมาอยู่ ในกล่อง
ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ
มาอยู่ ในกล่อง
ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไร
แค่มีใครอยู่ ในกล่อง
อยู่กับฉัน จนวันสุดท้าย
ด้วยความรัก
จบเนื้อเพลงกล่อง - ปุ๊ก ปะศิรัตน์ กระจ่างพิศ