มืด มน ยามย่ำสนธยา
มองฟ้าพาใจอาวรณ์
ร้าวรอน อกข้าเอย..
หวน นึกถึงตัวข้า
ชะตา..เอ๋ย
ต้องจากคู่ชื่นเชย
เป็นเชลยรามัญ
เฝ้า โศกศัลย์ถึงขวัญใจข้า
ทน อาดูรข้าสูญสิ้นพรหมจารีย์..
โดยใจมิมีรักปรารถนา
อกโอ้กุสุมา
เหมือนเทวาฟ้าสั่ง
เหมือนดังตะวันดับ
ยาม..อับจน หลีก..ไม่พ้น
ข้าอยู่อย่างทนทรมาน
ร้าวราญวิญญาน้ำตาร่วงริน..
รักเดียวข้ามอบมังฉงาย
แล้ว..มลาย ไป..สิ้น
..ทรมาน
ข้าขอบนบาลฟ้าดิน
เสียงพิณนี้จงเป็นสื่อ
ความซื่อข้าเอย..
รักเดียวข้ามอบมังฉงาย
แล้ว..มลาย ไป..สิ้น
..ทรมาน
ข้าขอบนบาลฟ้าดิน
เสียงพิณนี้จงเป็นสื่อ
ความซื่อข้าเอย..
มองฟ้าพาใจอาวรณ์
ร้าวรอน อกข้าเอย..
หวน นึกถึงตัวข้า
ชะตา..เอ๋ย
ต้องจากคู่ชื่นเชย
เป็นเชลยรามัญ
เฝ้า โศกศัลย์ถึงขวัญใจข้า
ทน อาดูรข้าสูญสิ้นพรหมจารีย์..
โดยใจมิมีรักปรารถนา
อกโอ้กุสุมา
เหมือนเทวาฟ้าสั่ง
เหมือนดังตะวันดับ
ยาม..อับจน หลีก..ไม่พ้น
ข้าอยู่อย่างทนทรมาน
ร้าวราญวิญญาน้ำตาร่วงริน..
รักเดียวข้ามอบมังฉงาย
แล้ว..มลาย ไป..สิ้น
..ทรมาน
ข้าขอบนบาลฟ้าดิน
เสียงพิณนี้จงเป็นสื่อ
ความซื่อข้าเอย..
รักเดียวข้ามอบมังฉงาย
แล้ว..มลาย ไป..สิ้น
..ทรมาน
ข้าขอบนบาลฟ้าดิน
เสียงพิณนี้จงเป็นสื่อ
ความซื่อข้าเอย..
จบเนื้อเพลงกุสุมาอธิษฐาน - เพ็ญศรี พุ่มชูศรี