เนื้อเพลง ขบวนสุดท้าย - ไท ธนาวุฒิ

อายชาวบ้านเขา
บ้างหรือเปล่า
เจ้าอยู่เป็นสาว
มากี่หนาวแล้วหนอคนงาม
กลายเป็นพร้าไม่เคยถอดด้าม
คมขาวงามงาม
ไม่ได้ใช้จะเกาะสนิม
เดือนสิบสองน้ำนองเต็มฝั่ง
ฝากลมมาถาม
ว่าไม่หนาวบ้างหรือขวัญอิ่ม
ใจพี่หนอรอคอยเนื้อนิ่ม
ส่งยิ้มบางบาง
บอกเป็นทางให้เร็วไว
จะด่วนไปขอกับพ่อกับแม่
ค่าดองทองแท้
รับรองไม่แพ้บ้านใด
จะอยู่เป็นสาวไปถึงเมื่อไหร่
ขันหมากฝากใจ
อย่าปล่อยให้ใครคอยเก้อ
หรือจะหวังรอน้ำบ่อหน้า
เนิ่นนานชักช้า
อาจจะหารถไฟไม่เจอ
คันสุดท้ายขบวนเบ้อเร่อ
จอดไว้รอเธอ
อยู่ตรงนี้สถานีเดิม

จะด่วนไปขอกับพ่อกับแม่
ค่าดองทองแท้
รับรองไม่แพ้บ้านใด
จะอยู่เป็นสาวไปถึงเมื่อไหร่
ขันหมากฝากใจ
อย่าปล่อยให้ใครคอยเก้อ
หรือจะหวังรอน้ำบ่อหน้า
เนิ่นนานชักช้า
อาจจะหารถไฟไม่เจอ
คันสุดท้ายขบวนเบ้อเร่อ
จอดไว้รอเธอ
อยู่ตรงนี้สถานีเดิม
จอดไว้รอเธอ
อยู่ตรงนี้สถานีเดิม
จอดไว้รอเธอ
อยู่ตรงนี้สถานีเดิม