บ่ายโมงสิบห้าเข้าเรียนคาบบ่ายกำลังตั้งอกตั้งใจข้อความไลน์เเจ้งเตือนขึ้นมาอยากโดนคาบเรียนออกไปเช็ดน้ำตากะเกรงใจครูเพิ่นที่กำลังสอนวิชาคันสิเฮียนต่อฮอดชั่วโมงสุดท้ายกะย้านขาดใจตายจนน้ำตาไหลออกตา
คำว่าเลิกกันก็ย้ำเตือนสะเทือนเเผ่นดินหัวใจจนกลั้นน้ำตาบ่ไหวจนได้บอกครูว่า
** ขออนุญาตเข้าห้องน้ำเด้อค่ะครูขาหนูขอเวลาไปเช็ดน้ำตาจักคราวฮ้องไห้ในใจบ่ค่อยเก่งย้านรบกวนสมาธิหมู่เขาสิฟ้าวออกไปละฟ้าวกลับมาขออนุญาตเข้าห้องน้ำเด้อค่ะครูขาหนูขอเวลาไปเเก้ปัญหาหัวใจเป็นฮ้อนๆฮนๆเฮียนต่อไปคงสิบ่ไหวหักคะเเนนจิตพิสัยหนูกะได้เด้อค่ะครู
หมู่เขาไปทาเเป้งเเต่งหน้าบางคนไปทำธุระส่วนโตแต่หนูไปหามุมฮ้องไห้
คำว่าเลิกกันก็ย้ำเตือนสะเทือนเเผ่นดินหัวใจจนกลั้นน้ำตาบ่ไหวจนได้บอกครูว่า
** ขออนุญาตเข้าห้องน้ำเด้อค่ะครูขาหนูขอเวลาไปเช็ดน้ำตาจักคราวฮ้องไห้ในใจบ่ค่อยเก่งย้านรบกวนสมาธิหมู่เขาสิฟ้าวออกไปละฟ้าวกลับมาขออนุญาตเข้าห้องน้ำเด้อค่ะครูขาหนูขอเวลาไปเเก้ปัญหาหัวใจเป็นฮ้อนๆฮนๆเฮียนต่อไปคงสิบ่ไหวหักคะเเนนจิตพิสัยหนูกะได้เด้อค่ะครู
หมู่เขาไปทาเเป้งเเต่งหน้าบางคนไปทำธุระส่วนโตแต่หนูไปหามุมฮ้องไห้
จบเนื้อเพลงขออนุญาตเข้าห้องน้ำ - ฮันนี่ นิชาดา