จะแอบคิดถึงเธอ
จนกว่าดาวดวงสุดท้ายจะหายไป
จนกว่าฟ้าจะมีแสงของวันใหม่
ปลดปล่อยความรู้สึก ที่ฝังอยู่จนลึก
เหน็บหนาวกลางผืนทราย
นั่งอยู่จนเป็นคนสุดท้ายของกองไฟ
กอดตัวเองด้วยอ้อมแขนที่ไม่ใช่
กาลครั้งหนึ่ง ซึ่งเคยมีเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ไม่เคยลืมเธอ
เหน็บหนาวกลางผืนทราย
นั่งอยู่จนเป็นคนสุดท้ายของกองไฟ
กอดตัวเองด้วยอ้อมแขนที่ไม่ใช่
กาลครั้งหนึ่ง ฉันเคยมีเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ไม่เคยลืมเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ครั้งนี้ก็ยังไม่ลืม
จนกว่าดาวดวงสุดท้ายจะหายไป
จนกว่าฟ้าจะมีแสงของวันใหม่
ปลดปล่อยความรู้สึก ที่ฝังอยู่จนลึก
เหน็บหนาวกลางผืนทราย
นั่งอยู่จนเป็นคนสุดท้ายของกองไฟ
กอดตัวเองด้วยอ้อมแขนที่ไม่ใช่
กาลครั้งหนึ่ง ซึ่งเคยมีเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ไม่เคยลืมเธอ
เหน็บหนาวกลางผืนทราย
นั่งอยู่จนเป็นคนสุดท้ายของกองไฟ
กอดตัวเองด้วยอ้อมแขนที่ไม่ใช่
กาลครั้งหนึ่ง ฉันเคยมีเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ไม่เคยลืมเธอ
พาตัวเองมาตั้งไกล มาเพื่อจะร้องไห้
ปล่อยน้ำตาให้ไปตามทาง
พาตัวเองข้ามฟ้ามา
เพียงเพื่อจะพบว่า ครั้งนี้ก็ยังไม่ลืม
จบเนื้อเพลงข้ามฟ้ามาร้องไห้ - เจี๊ยบ วรรธนา วีรยวรรธน