หญิงชายคู่หนึ่ง
ที่คิดถึงไม่เคยห่างใจ
แปลกที่ทำไม
ใจของเราจึงลืมบอกรัก
เป็นผู้ให้
ให้ชีวิตให้ความรัก
พ่อแม่เรียกได้เต็มปาก
แต่บอกรักสักคำเขินอาย
ยิ่งเติบใหญ่
ยิ่งเขินใจคล้ายลืมเลือน
ดึงเอาเพื่อน
เลื่อนเอางานมาชิดใกล้
หลายความพันผูก
คนเป็นลูกเหมือนจะลืมไป
หลายความห่วงใย
ที่หล่นหายใส่ใจไม่พอ
แค่ยกมือไหว้
ตอนขอตังค์ก็ยังหลบตา
เพื่อนห่างโทรหา
ยามแม่โทรมาให้คอยจนท้อ
กับคนอื่นแค่ทำงอนก็ตามง้อ
กับแม่กับพ่อ
พูดให้เพราะยังดูฝืนใจ
ช่วยบอกต่อ
ใครบ้างหนอเป็นเช่นเรา
ช้าเพียงก้าว
อาจเป็นเราที่ต้องร้องไห้
ตอนท่านยังอยู่
รีบดูแลให้ท่านภูมิใจ
แม่พ่อรักเราก่อนใคร
อย่าเผลอใจจนลืมบอกรัก
แค่ยกมือไหว้
ตอนขอตังค์ก็ยังหลบตา
เพื่อนห่างโทรหา
ยามแม่โทรมาให้คอยจนท้อ
กับคนอื่นแค่ทำงอนก็ตามง้อ
กับแม่กับพ่อ
พูดให้เพราะยังดูฝืนใจ
ช่วยบอกต่อ
ใครบ้างหนอเป็นเช่นเรา
ช้าเพียงก้าว
อาจเป็นเราที่ต้องร้องไห้
ตอนท่านยังอยู่
รีบดูแลให้ท่านภูมิใจ
แม่พ่อรักเราก่อนใคร
อย่าเผลอใจจนลืมบอกรัก
ที่คิดถึงไม่เคยห่างใจ
แปลกที่ทำไม
ใจของเราจึงลืมบอกรัก
เป็นผู้ให้
ให้ชีวิตให้ความรัก
พ่อแม่เรียกได้เต็มปาก
แต่บอกรักสักคำเขินอาย
ยิ่งเติบใหญ่
ยิ่งเขินใจคล้ายลืมเลือน
ดึงเอาเพื่อน
เลื่อนเอางานมาชิดใกล้
หลายความพันผูก
คนเป็นลูกเหมือนจะลืมไป
หลายความห่วงใย
ที่หล่นหายใส่ใจไม่พอ
แค่ยกมือไหว้
ตอนขอตังค์ก็ยังหลบตา
เพื่อนห่างโทรหา
ยามแม่โทรมาให้คอยจนท้อ
กับคนอื่นแค่ทำงอนก็ตามง้อ
กับแม่กับพ่อ
พูดให้เพราะยังดูฝืนใจ
ช่วยบอกต่อ
ใครบ้างหนอเป็นเช่นเรา
ช้าเพียงก้าว
อาจเป็นเราที่ต้องร้องไห้
ตอนท่านยังอยู่
รีบดูแลให้ท่านภูมิใจ
แม่พ่อรักเราก่อนใคร
อย่าเผลอใจจนลืมบอกรัก
แค่ยกมือไหว้
ตอนขอตังค์ก็ยังหลบตา
เพื่อนห่างโทรหา
ยามแม่โทรมาให้คอยจนท้อ
กับคนอื่นแค่ทำงอนก็ตามง้อ
กับแม่กับพ่อ
พูดให้เพราะยังดูฝืนใจ
ช่วยบอกต่อ
ใครบ้างหนอเป็นเช่นเรา
ช้าเพียงก้าว
อาจเป็นเราที่ต้องร้องไห้
ตอนท่านยังอยู่
รีบดูแลให้ท่านภูมิใจ
แม่พ่อรักเราก่อนใคร
อย่าเผลอใจจนลืมบอกรัก
จบเนื้อเพลงคนที่ลืมบอกรัก - รัชนก ศรีโลพันธุ์