ถ้าวันนั้นได้รู้ เธอสำคัญมากแค่ไหน
ถ้าเธอไม่จากไป ถ้าไม่ได้ไปกับเขา
ถ้าฉันคนนี้ ยังเหลือใครใคร
ตื่นขึ้นมาไม่เห็นความว่างเปล่า
ฉันคนนี้ก็คงไม่ได้รู้ รู้ถึงความปวดใจ
ถ้าวันนั้นได้รู้ ถนอมเธอมากกว่าใคร
ถ้าฉันไม่จากไป ตัวเขาคงไม่เข้ามา
ถ้ารู้อย่างนี้ จะไม่มีวัน
ปล่อยให้เธอไปโดยไม่ไขว่คว้า
รู้ก็สาย เมื่อไม่เหลือเธอนั้นอีกแล้ว
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
ถ้าได้รู้สักนิด ถ้าคิดได้เร็วกว่านี้
ต้องไม่มีวันนี้ ที่เห็นเธอเดินจากไป
ได้รู้วันนี้จะได้อะไร จะเอาเธอคืนมาได้จากไหน
เมื่อได้รู้ เมื่อวันนี้ได้รู้ก็สาย
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
ฉันทิ้งทุกทุกโอกาส ที่จะได้อยู่ข้างเธอ
ฉันทิ้งวันคืนที่ดี จะไปหาได้จากไหน
เพิ่งรู้ว่าผิด เพิ่งรู้ว่าเจ็บ ยิ่งกว่าเสียใจ
คิดเสียดาย มันก็ยังสายไป
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
ถ้าเธอไม่จากไป ถ้าไม่ได้ไปกับเขา
ถ้าฉันคนนี้ ยังเหลือใครใคร
ตื่นขึ้นมาไม่เห็นความว่างเปล่า
ฉันคนนี้ก็คงไม่ได้รู้ รู้ถึงความปวดใจ
ถ้าวันนั้นได้รู้ ถนอมเธอมากกว่าใคร
ถ้าฉันไม่จากไป ตัวเขาคงไม่เข้ามา
ถ้ารู้อย่างนี้ จะไม่มีวัน
ปล่อยให้เธอไปโดยไม่ไขว่คว้า
รู้ก็สาย เมื่อไม่เหลือเธอนั้นอีกแล้ว
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
ถ้าได้รู้สักนิด ถ้าคิดได้เร็วกว่านี้
ต้องไม่มีวันนี้ ที่เห็นเธอเดินจากไป
ได้รู้วันนี้จะได้อะไร จะเอาเธอคืนมาได้จากไหน
เมื่อได้รู้ เมื่อวันนี้ได้รู้ก็สาย
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
ฉันทิ้งทุกทุกโอกาส ที่จะได้อยู่ข้างเธอ
ฉันทิ้งวันคืนที่ดี จะไปหาได้จากไหน
เพิ่งรู้ว่าผิด เพิ่งรู้ว่าเจ็บ ยิ่งกว่าเสียใจ
คิดเสียดาย มันก็ยังสายไป
จากนี้ทุกครั้งฉันเห็นตัวเอง เงาในกระจกสะท้อนมา
ฉันก็เห็นเพียงคนโง่คนหนึ่ง ที่ควรต้องเจ็บอย่างนี้
ในแววตาคนในกระจก คอยซ้ำเติมใจทุกที
เจ็บสักทีก็ดี ก็สมที่ไม่เหลือใคร
จบเนื้อเพลงคนโง่ในกระจก - บอย พิษณุ นิ่มสกุล