คำร้อง: เผ่าพันธุ์ อมตะ
ทำนอง: สุวัธชัย สุทธิรัตน์, พีร์ โรจนดารา
เรียบเรียง: สุวัธชัย สุทธิรัตน์
จุดเริ่มเป็นแค่เพียง อยากแค่ใกล้เธอ
ก็หวังเพียงได้เจอ ได้เป็นเพื่อนเธอสักวัน
ก่อนแค่เพียงต้องการแค่ได้ทักทาย
แค่ได้เป็นเพื่อนกันก็ดีมากเกินจะฝัน
แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล
และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ
ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี
ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด
ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย
เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา
ก็ก้าวมาซะไกล จากวันแรกเจอ
จะให้เป็นเพื่อนเธอ ก็กลายว่าทำไม่ถูก
ก็แค่ทำได้เพียง ห่างมาให้ไกล
หยุดเรื่องราววุ่นวาย ที่ทำให้เราต้องทุกข์
แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล
และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ
ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี
ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด
ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย
เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา
ทำนอง: สุวัธชัย สุทธิรัตน์, พีร์ โรจนดารา
เรียบเรียง: สุวัธชัย สุทธิรัตน์
จุดเริ่มเป็นแค่เพียง อยากแค่ใกล้เธอ
ก็หวังเพียงได้เจอ ได้เป็นเพื่อนเธอสักวัน
ก่อนแค่เพียงต้องการแค่ได้ทักทาย
แค่ได้เป็นเพื่อนกันก็ดีมากเกินจะฝัน
แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล
และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ
ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี
ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด
ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย
เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา
ก็ก้าวมาซะไกล จากวันแรกเจอ
จะให้เป็นเพื่อนเธอ ก็กลายว่าทำไม่ถูก
ก็แค่ทำได้เพียง ห่างมาให้ไกล
หยุดเรื่องราววุ่นวาย ที่ทำให้เราต้องทุกข์
แต่ยิ่งฉันผูกพัน ก็ทำให้ฉันยิ่งหวังไกล
และหากปล่อยไปก็คงยิ่งช้ำ
ก็เป็นเพราะฉันไม่รู้จักพอ ไม่เคยพอดี
ได้มาเท่านี้ไม่พอ ไม่รู้จักหยุด
ทั้งๆที่เธอไม่มีใจ เพราะไม่รู้จักพอ หัวใจจึงแตกสลาย
เพราะรู้ว่าไม่มีวันที่ได้เธอมา
จบเนื้อเพลงคนไม่รู้จักพอ - แหนม รณเดช