อาจนึกไม่ออกสักเท่าไร
แค่พอจำได้ ก็แค่นั้น
จำได้แค่เพียงใครหนึ่งคน
เข้ามาวกวนในใจฉัน
ไม่นานแค่เพียงไม่นานก็ผ่านไป
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
ไม่อาจใช้คำว่าผูกพัน
ไม่มีวันนั้นที่ลึกซึ้ง
เป็นเพียงแค่คนที่ถูกใจ
คำว่ารักยังไปไม่ถึง
ครึ่งนึงแค่เพียงครึ่งนึงของจิตใจ
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
แค่พอจำได้ ก็แค่นั้น
จำได้แค่เพียงใครหนึ่งคน
เข้ามาวกวนในใจฉัน
ไม่นานแค่เพียงไม่นานก็ผ่านไป
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
ไม่อาจใช้คำว่าผูกพัน
ไม่มีวันนั้นที่ลึกซึ้ง
เป็นเพียงแค่คนที่ถูกใจ
คำว่ารักยังไปไม่ถึง
ครึ่งนึงแค่เพียงครึ่งนึงของจิตใจ
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
อาจเป็นความทรงจำที่บอบบาง
จำได้เพียงเลือนลางกับเส้นทางที่ชั่วคราว
อาจเป็นความทรงจำที่สั้นเหลือเกินไม่ยืดยาว
แต่มีใครรู้ว่าฉันเศร้า
เกือบทุกคราวที่นึกมันขึ้นมา
จบเนื้อเพลงความจำสั้น - ต็อง วิตดิวัต พันธุรักษ์