เนื้อเพลง ความจำเสื่อม - ชินวุฒ อินทรคูสิน

ดนตรี..6..Bars
4...5...6
ที่จริงก็รู้ไม่ใช่ไม่รู้
ที่เราตกลงกัน
ว่าจะไม่ทักว่าจะไม่โทร
จะไม่มาหากัน
แค่เป็นเพื่อน แค่เป็นเพื่อน
เราเป็นแค่คนที่เคยคบกัน
ที่จริงก็รู้ว่าเธอกับฉัน
คงไม่มีทางเลย
ไม่ควรจะคิดไม่ควรจะฝัน
ให้กลับมาเหมือนเคย
คงไม่ได้ คงไม่ได้
รู้ว่าสายไปที่จะเยียวยา
แต่พอเจอหน้าเธอเมื่อไร
มันลืมทุกที
ลืมไปว่าฉันต้องไม่รักเธอ
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
เหมือนคนที่เลอะเลือน
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
ฉันจำไม่ได้ว่าต้องลืม
ดนตรี..4..Bars
2...3...4
ที่จริงก็รู้ไม่ใช่ไม่รู้
แต่มันต้องทำใจ
มันคงต้องใช้เวลาอีกนิด
ก็มันเป็นเรื่องใหญ่
เราเป็นเพื่อน เราเป็นเพื่อน
ท่องเอาไว้ภายในใจทุกวัน
ที่จริงก็รู้ว่าเธอกับฉัน
คงไม่มีทางเลย
ไม่ควรจะคิดไม่ควรจะฝัน
ให้กลับมาเหมือนเคย
ก็มันยาก ก็มันยาก
รู้ว่าสายไปที่จะเยียวยา
แต่พอเจอหน้าเธอเมื่อไร
มันลืมทุกที
ลืมไปว่าฉันต้องไม่รักเธอ
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
เหมือนคนที่เลอะเลือน
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
ฉันจำไม่ได้ว่าต้องลืม
ดนตรี..4..Bars
2...3...4
แต่พอเจอหน้าเธอเมื่อไร
มันลืมทุกที
ลืมไปว่าฉันต้องไม่รักเธอ
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
เหมือนคนที่เลอะเลือน
(ทำไมไม่จำ) ฉันลืมไป
(ต้องไม่รักเธอ) ต้องห้ามใจ
(ต้องไม่รักเธอ) ฉันลืมไป
เหมือนความจำเสื่อม
ฉันจำไม่ได้ว่าต้องลืม