นานมาแล้วฉันเองก็รู้ นานไปแล้วถ้าเธอต้องรอฟัง
คำๆนั้นที่เธอเฝ้าถาม คำๆนั้นฉันกลัวไม่เพียงพอ
แม้ว่าคำนั้นจะงดงามเพียงใด เหมือนยังไม่ซึ้งไม่ถึงสักครึ่งใจ
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
ก็เท่านั้นฉันมีเท่านี้ คนๆนี้มั่นใจว่าเพียงพอ
คำๆนี้ที่เธอร้องขอ มีให้แล้วในสิ่งที่ฉันทำ
แม้ว่าคำนั้นจะงดงามเพียงใด เหมือนยังไม่ซึ้งไม่ถึงสักครึ่งใจ
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
ในสิ่งที่ฉันตั้งใจทำ ทุกอย่างก็เพื่อเธอเท่านั้น แค่รับแค่รู้แค่เก็บไว้
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
คำๆนั้นที่เธอเฝ้าถาม คำๆนั้นฉันกลัวไม่เพียงพอ
แม้ว่าคำนั้นจะงดงามเพียงใด เหมือนยังไม่ซึ้งไม่ถึงสักครึ่งใจ
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
ก็เท่านั้นฉันมีเท่านี้ คนๆนี้มั่นใจว่าเพียงพอ
คำๆนี้ที่เธอร้องขอ มีให้แล้วในสิ่งที่ฉันทำ
แม้ว่าคำนั้นจะงดงามเพียงใด เหมือนยังไม่ซึ้งไม่ถึงสักครึ่งใจ
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
ในสิ่งที่ฉันตั้งใจทำ ทุกอย่างก็เพื่อเธอเท่านั้น แค่รับแค่รู้แค่เก็บไว้
ให้เธอรับเอาเอง ให้รู้เอาเอง ไม่มีถ้อยคำหวานซึ้งใดๆ
ให้เธอรู้เอาเอง ให้รับเอาไป หมดทั้งหัวใจที่มี เป็นของเธอ
จบเนื้อเพลงคำนั้น - เต็ม วุฒิสิทธิ์ สืบสุวรรณ