เคยเป็นอย่างคนที่ไม่เคยแคร์อะไรเท่าไร
ใครคนไหนเข้ามาก็ไม่คิดให้จัย ยังไม่เคยคิดผูกพัน
จนมาเจอะเธอ ตั้งแต่เราเข้ามาใกล้กัน
หมดใจฉันทั้งใจก็ไม่เหมือนเมื่อวาน
มีแต่เธอคนเดียว
แต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไร
คนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลา
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
มันคงจะดี ถ้าหากเราไม่เคยพบเจอ
ต่างไม่รู้ว่าใคร ไม่มีฉันและเธอ
คงไม่เจอเรื่องปวด ...ใจ
แต่คนบนฟ้า ก็มาทำให้เจ็บหัวใจ
จะให้รักทันที กับต้องมีเสียใจ
ทำไมช่างทำกัน
แต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไร
คนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลา
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
ใครคนไหนเข้ามาก็ไม่คิดให้จัย ยังไม่เคยคิดผูกพัน
จนมาเจอะเธอ ตั้งแต่เราเข้ามาใกล้กัน
หมดใจฉันทั้งใจก็ไม่เหมือนเมื่อวาน
มีแต่เธอคนเดียว
แต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไร
คนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลา
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
มันคงจะดี ถ้าหากเราไม่เคยพบเจอ
ต่างไม่รู้ว่าใคร ไม่มีฉันและเธอ
คงไม่เจอเรื่องปวด ...ใจ
แต่คนบนฟ้า ก็มาทำให้เจ็บหัวใจ
จะให้รักทันที กับต้องมีเสียใจ
ทำไมช่างทำกัน
แต่ความสุขเรา ไม่ยืนไม่ยาวเท่าไร
คนบนฟ้าเค้าไม่เป็นใจ ให้มาเจอแล้วให้ต้องลา
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
นี่มันคงเป็นคำสาปฟ้าใช่ไหม
เจอคนที่ดีเมื่อไร ต้องเอา เอาไปจากฉัน
ให้เวลาไม่นานเท่าไร ที่ได้รักแค่สายลมผ่าน
และที่แสนนาน คือความช้ำที่ไม่อาจจะลืม
จบเนื้อเพลงคำสาป - ปราโมทย์ ปาทาน