เนื้อเพลง คืนอำลา - น้องนุช ดวงชีวัน

คืนนั้นคืนอำลา ฟ้าสว่าง
อยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ส่องเวหา
เคยอยู่ใกล้ไออุ่นของพี่ยา
บนนภาสุดสวยด้วยแสงจันทร์

แต่คืนนี้ไม่มีแสงจันทร์ส่อง
นั่งแหงนมองบนฟ้าพอโศกศักย์
เห็นดาวน้อยลอยเลื่อนเคลื่อนจากกัน
โอ้ว่าจันทร์ จันทร์จ๋าข้าหมองตรม

เดือนจากฟ้าวรรณภาร้างไกลพี่
ช้ำชีวีพี่ปิดบังช่างใจขม
ฟ้องแผ่นดินแผ่นฟ้าว่าระทม
สุดตรอมตรมเหว่ว้าน้ำตานอง

ยามลมต้อง ลมต้อง ใบตองต้านกิ่ง
สายลมตึงยอดไม้ ใจน้อง สั่นหนาว
ลมพัดจ้าว ใจอ่อนเอนไหว
สิเอาไผน้อลมห่มใจหายกลุ้ม

คุมสติไว้ หลับไปสะดุ้งตื่น
ลุกมายืนส่องฟ้า แหงนหน้าเบิ่งจันทร์
ความฮักคั้น กลั้นอยู่บ่มีไหว
บาดหัวใจยามคิดพิษแฮงเหลือฮ้าย

ตายคราวนี้ เป็นผีคักแหน่
ขั่นบ่มาซ่อยแก้ ซ่อยแก้ ตายแท้บ่เหลือ
ตายย้อนเชื้อความฮักลงใจ
ย่านไปนอนกองไฟป่นลงเป็นแป้ง

แรงหนอแรง แรงฤทธิ์พิศวาส
สุดประหลาด เสียยิ่งจริง ๆ หนา
แรงหนอแรง แรงรัก แรงศรัทธา
ใหญ่กว่าฟ้าและดินสิ้นบาดาล

น้องถูกรักมัดใจไว้จนแน่น
ไยหนอแฟนจึงไม่มาสงสาร
โอ้ความรักคือปลักบ่อทรมาน
สุดร้าวรานเจ็บช้ำระกำใน

ดวงใจหญิงรักจริงอย่ากลิ้งกลอก
พี่เคยบอกถ้อยคำจำได้ไหม
น้องยังจำฝังแน่นในหัวใจ
ก่อนจากไกลพี่เคยสั่งครั้งอำลา

พาทีต้าน ทีต้านคำหวานอ้ายได้ลั่น
ใต้แสงจันทร์ห่มฟ้า จาเว้าต่อกัน
จากมื้อนั้นจนมาฮอดมื้อนี้ น้องยังจื่อจำจด
บ่เคยมีใจคดต่อพี่ชายทั้งสิ้น

ยินเสียงก้องของชายดังอยู่
เต็มสองหูอีน้องบ่บกพร่องหล่นหนี
อ้ายอยู่พุ่นคันทางน้องอยู่พี้เอาใจส่งถึงกัน
ฝากแสงจันทร์นำทางหว่างเอาสองก้ำ

ทำง่ายถ่า อ้ายซ่างลืมคำจากฝากไว้เบิดพี่
ตั้งสามปีเปล่าโล่ง บ่โงโค้งอ่วยหา
มองเบิ่งฟ้าตาน้องส่องแนวดาว
หันหายใจยาว ยาว ให้ฟ่าวคืน มาเด้ออ้าย เออ เอย