คืนที่มีร่างกายไร้วิญญาณ กลางผู้คนมากมายใต้แสงไฟ
นั่งมองเขาไปยิ่งสะท้อนใจให้เจ็บและเหงา ก็เป็นเพราะเรา เพราะใจของเราจะโทษใคร
* แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาเหงา กับใจร้าวร้าว นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป
ฟังเสียงเพลงเล่นกล่อมให้รื่นเริง ใครก็ดูร่าเริงกับเสียงเพลง
เว้นเพียงที่เดียวเว้นเพียงผู้เดียวที่ดูเฉยเฉย เพราะเจ็บเหลือเกิน เศร้าใจเหลือเกิน ที่พลาดไป
( ซ้ำ * )
ก็อยากแก้ไขมัน แต่ไม่รู้ทำไง ยังอยากให้เหมือนเดิมมีเธอใกล้กัน
( ซ้ำ * )
มันผิดพลั้ง ที่ฉัน พูดความในใจ
นั่งมองเขาไปยิ่งสะท้อนใจให้เจ็บและเหงา ก็เป็นเพราะเรา เพราะใจของเราจะโทษใคร
* แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงาเหงา กับใจร้าวร้าว นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป
ฟังเสียงเพลงเล่นกล่อมให้รื่นเริง ใครก็ดูร่าเริงกับเสียงเพลง
เว้นเพียงที่เดียวเว้นเพียงผู้เดียวที่ดูเฉยเฉย เพราะเจ็บเหลือเกิน เศร้าใจเหลือเกิน ที่พลาดไป
( ซ้ำ * )
ก็อยากแก้ไขมัน แต่ไม่รู้ทำไง ยังอยากให้เหมือนเดิมมีเธอใกล้กัน
( ซ้ำ * )
มันผิดพลั้ง ที่ฉัน พูดความในใจ
จบเนื้อเพลงคืนเหงาๆ - เอก สุระเชษฐ์ ศรีพรม