โลกเขียนหนังสือให้ฉันได้อ่าน ตั้งแต่วัยเยาว์
แม่น้ำที่ไหลผ่านบ้านเก่า ยังรินสายมา
น่าจะเกินชีวิตทุ่งนาป่าเขาจนเดินเข้าเมืองมา
ฉันอ่าน จนขึ้นใจ
โลกเขียนชีวิตให้ฉันได้เขียนโลกที่เป็นไป
จากสายตามาสู่หัวใจ จนปลายปากกา
ผ่านท้องนามาผ่านเมืองเรื่องราวมากมายยังรินสายเข้า
ให้อ่าน ให้เขียน
จิบแดดเช้าเฝ้ามองชีวิตด้วยดวงตาดวงที่สาม
คนนิยามความหมายชีวิตด้วยหัวใจห้องที่ห้า
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงหน้าสุดท้าย
โลกเขียนหนังสือให้ฉันได้อ่าน ตั้งแต่วัยเยาว์
แม่น้ำที่ไหลผ่านบ้านเก่า ยังรินสายมา
น่าจะเกินชีวิตทุ่งนาป่าเขาจนเดินเข้าเมืองมา
ฉันอ่าน จนขึ้นใจ
โลกเขียนชีวิตให้ฉันได้เขียนโลกที่เป็นไป
จากสายตามาสู่หัวใจ จนปลายปากกา
ผ่านท้องนามาผ่านเมืองเรื่องราวมากมายยังรินสายเข้า
ให้อ่าน ให้เขียน
จิบแดดเช้าเฝ้ามองชีวิตด้วยดวงตาดวงที่สาม
คนนิยามความหมายชีวิตด้วยหัวใจห้องที่ห้า
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงหน้าสุดท้าย
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงบรรทัดสุดท้าย
แม่น้ำที่ไหลผ่านบ้านเก่า ยังรินสายมา
น่าจะเกินชีวิตทุ่งนาป่าเขาจนเดินเข้าเมืองมา
ฉันอ่าน จนขึ้นใจ
โลกเขียนชีวิตให้ฉันได้เขียนโลกที่เป็นไป
จากสายตามาสู่หัวใจ จนปลายปากกา
ผ่านท้องนามาผ่านเมืองเรื่องราวมากมายยังรินสายเข้า
ให้อ่าน ให้เขียน
จิบแดดเช้าเฝ้ามองชีวิตด้วยดวงตาดวงที่สาม
คนนิยามความหมายชีวิตด้วยหัวใจห้องที่ห้า
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงหน้าสุดท้าย
โลกเขียนหนังสือให้ฉันได้อ่าน ตั้งแต่วัยเยาว์
แม่น้ำที่ไหลผ่านบ้านเก่า ยังรินสายมา
น่าจะเกินชีวิตทุ่งนาป่าเขาจนเดินเข้าเมืองมา
ฉันอ่าน จนขึ้นใจ
โลกเขียนชีวิตให้ฉันได้เขียนโลกที่เป็นไป
จากสายตามาสู่หัวใจ จนปลายปากกา
ผ่านท้องนามาผ่านเมืองเรื่องราวมากมายยังรินสายเข้า
ให้อ่าน ให้เขียน
จิบแดดเช้าเฝ้ามองชีวิตด้วยดวงตาดวงที่สาม
คนนิยามความหมายชีวิตด้วยหัวใจห้องที่ห้า
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงหน้าสุดท้าย
กลั่นอักษรชีวิต ขีดเขียนเป็นยานข้ามเวลา
จนกว่า จะถึงบรรทัดสุดท้าย
จบเนื้อเพลงจนกว่าจะถึงบรรทัดทัดสุดท้าย - พยัต ภูวิชัย