ฉัน เป็นคนสุพรรณ
แซวกัน ว่าฉันพูดเหน่อ
เห็นฉัน บ้านนอกคอกนา
บ้านป่า หรือไงกันเธอ
พูดเหน่อ แล้วเป็นยังไง
แซวกันอยู่ได้
แหม จะบ้าเหรอ.
ก็ ฉันคนสุพรรณ
บ้านฉัน ก็ต้องพูดเหน่อ
เป็นมา ตั้งแต่โบราณ
รู้กัน ไม่ใช่หรอกเหรอ
เจอหน้า เป็นแซวทุกที
แซวได้แซวดี
แหม จะบ้าเหรอ.
แซวกัน ไม่เคยเกรงใจ
แซวกันอยู่ได้
ฉันอาย เขาเน้อ.
ใช่เหน่อ แต่คนสุพรรณ
คอนฐมเมืองกาญจน์
ราชรี ก็เหน่อ.
ขอร้อง อย่าจ้องแต่แซว
โมโหเสียแล้ว
แหม จะบ้าเหรอ.
ถึง ฉันคนสุพรรณ
คำพูด ของฉันจะเหน่อ
ฉันก็ มีการศึกษา
ไปมา กรุงเทพฯเสมอ
สุพรรณ ไม่ใช่กระจอก
เจริญดีออก
แหม ไม่รู้เหรอ.
ฉัน เป็นคนสุพรรณ
แซวกัน ว่าฉันพูดเหน่อ
เห็นฉัน บ้านนอกคอกนา
บ้านป่า หรือไงกันเธอ
พูดเหน่อ แล้วเป็นยังไง
แซวกันอยู่ได้
แหม จะบ้าเหรอ.
ก็ ฉันคนสุพรรณ
บ้านฉัน ก็ต้องพูดเหน่อ
เป็นมา ตั้งแต่โบราณ
รู้กัน ไม่ใช่หรอกเหรอ
เจอหน้า เป็นแซวทุกที
แซวได้แซวดี
แหม จะบ้าเหรอ.
แซวกัน ไม่เคยเกรงใจ
แซวกันอยู่ได้
ฉันอาย เขาเน้อ.
ใช่เหน่อ แต่คนสุพรรณ
คอนฐมเมืองกาญจน์
ราชรี ก็เหน่อ.
ขอร้อง อย่าจ้องแต่แซว
โมโหเสียแล้ว
แหม จะบ้าเหรอ.
ถึง ฉันคนสุพรรณ
คำพูด ของฉันจะเหน่อ
ฉันก็ มีการศึกษา
ไปมา กรุงเทพฯเสมอ
สุพรรณ ไม่ใช่กระจอก
เจริญดีออก
แหม ไม่รู้เหรอ.
แซวกัน ว่าฉันพูดเหน่อ
เห็นฉัน บ้านนอกคอกนา
บ้านป่า หรือไงกันเธอ
พูดเหน่อ แล้วเป็นยังไง
แซวกันอยู่ได้
แหม จะบ้าเหรอ.
ก็ ฉันคนสุพรรณ
บ้านฉัน ก็ต้องพูดเหน่อ
เป็นมา ตั้งแต่โบราณ
รู้กัน ไม่ใช่หรอกเหรอ
เจอหน้า เป็นแซวทุกที
แซวได้แซวดี
แหม จะบ้าเหรอ.
แซวกัน ไม่เคยเกรงใจ
แซวกันอยู่ได้
ฉันอาย เขาเน้อ.
ใช่เหน่อ แต่คนสุพรรณ
คอนฐมเมืองกาญจน์
ราชรี ก็เหน่อ.
ขอร้อง อย่าจ้องแต่แซว
โมโหเสียแล้ว
แหม จะบ้าเหรอ.
ถึง ฉันคนสุพรรณ
คำพูด ของฉันจะเหน่อ
ฉันก็ มีการศึกษา
ไปมา กรุงเทพฯเสมอ
สุพรรณ ไม่ใช่กระจอก
เจริญดีออก
แหม ไม่รู้เหรอ.
ฉัน เป็นคนสุพรรณ
แซวกัน ว่าฉันพูดเหน่อ
เห็นฉัน บ้านนอกคอกนา
บ้านป่า หรือไงกันเธอ
พูดเหน่อ แล้วเป็นยังไง
แซวกันอยู่ได้
แหม จะบ้าเหรอ.
ก็ ฉันคนสุพรรณ
บ้านฉัน ก็ต้องพูดเหน่อ
เป็นมา ตั้งแต่โบราณ
รู้กัน ไม่ใช่หรอกเหรอ
เจอหน้า เป็นแซวทุกที
แซวได้แซวดี
แหม จะบ้าเหรอ.
แซวกัน ไม่เคยเกรงใจ
แซวกันอยู่ได้
ฉันอาย เขาเน้อ.
ใช่เหน่อ แต่คนสุพรรณ
คอนฐมเมืองกาญจน์
ราชรี ก็เหน่อ.
ขอร้อง อย่าจ้องแต่แซว
โมโหเสียแล้ว
แหม จะบ้าเหรอ.
ถึง ฉันคนสุพรรณ
คำพูด ของฉันจะเหน่อ
ฉันก็ มีการศึกษา
ไปมา กรุงเทพฯเสมอ
สุพรรณ ไม่ใช่กระจอก
เจริญดีออก
แหม ไม่รู้เหรอ.
จบเนื้อเพลงจะบ้าเหรอ - ยุ้ย ญาติเยอะ