ดอกจันทร์กะพ้อ..ร่วงพรู
เจ้ามิใช่ร่วงสู่
แผ่นดินแห่งไหนโดยง่าย
ลมพา..เอากลีบกระจาย
ร่วงปลิวพร่างพริ้วพราย
ไม่มีที่หมายใด
ดูดังฝูงผึ้ง.แตกรัง
เมื่อไร้..กำลังหล่นก็ลงฝังทั่วไป
ไร้ผู้..จะเหลียวใส่ใจ
ไม่มีใครที่ไหน
เก็บเอาไปเพื่อไว้บูชา
...บาง..กลีบเขาเหยียบลง
แหลกเป็นผงอย่างไร้.เมตตา
กลีบจมแผ่นดินสิ้นสูญราคา
กลิ่นนั้นหนา
ยังหอมเป็นค่าผูกพัน
..จันทร์กะพ้อคือเหล่าสตรี
มี.ราคี
เพราะชายขยี้พรหมจรรย์
ความสาวแหลกเหลวสิ้นกัน..
ไร้.ค่าผูกพัน
เหมือนจันทร์กะพ้อร่วง..พรู
..ฮือ.......
เจ้ามิใช่ร่วงสู่
แผ่นดินแห่งไหนโดยง่าย
ลมพา..เอากลีบกระจาย
ร่วงปลิวพร่างพริ้วพราย
ไม่มีที่หมายใด
ดูดังฝูงผึ้ง.แตกรัง
เมื่อไร้..กำลังหล่นก็ลงฝังทั่วไป
ไร้ผู้..จะเหลียวใส่ใจ
ไม่มีใครที่ไหน
เก็บเอาไปเพื่อไว้บูชา
...บาง..กลีบเขาเหยียบลง
แหลกเป็นผงอย่างไร้.เมตตา
กลีบจมแผ่นดินสิ้นสูญราคา
กลิ่นนั้นหนา
ยังหอมเป็นค่าผูกพัน
..จันทร์กะพ้อคือเหล่าสตรี
มี.ราคี
เพราะชายขยี้พรหมจรรย์
ความสาวแหลกเหลวสิ้นกัน..
ไร้.ค่าผูกพัน
เหมือนจันทร์กะพ้อร่วง..พรู
..ฮือ.......
จบเนื้อเพลงจันทร์กะพ้อร่วง - มัณฑนา โมรากุล