เนื้อเพลง จำปาป่าอ้อย - แอน มิตรชัย

บ้านย่อมๆ
ต้นอ้อยล้อม บังตา
สาวไร้วาส-นา
เขาเรียกว่า จำปา ป่าอ้อย
จำปาหมองหม่น
ยืนต้น คนคอย
เขาลืมจำปา ลาดอย
คิดถึงพลอย หมอง มัว
บ้านแคบๆ
สาวนอนแนบ น้ำตา
แอบร้องไห้ ใฝ่หา
โธ่ชะตา จำปา เทต้น
ลมหวานทั้งอ่อย
ทั้งเงินทั้งสร้อย เนียนัว
เขารวบหาง รวบหัว
เจ็บใจตัว เข้าครัวร้องไห้
.เดิม สาว จำปาป่าอ้อย
มีริ้วรอย
เพียงใบอ้อย ผ่าใบ
รักษาไม่ยาก
คงลำบาก ถ้าเป็นแผลใจ
รักษา ไปร้องไห้ไป
สุดเจ็บสุดอาย เขา ชัง
สาวย่อมๆ
ก็ต้องพร้อม อำลา
จบเสียที ปัญหา
จบชีวา จำปา หลงทาง
สาว ไร่อ้อย
อย่าซ้ำรอย ถ้า ได้ฟัง
น้ำตา จะมาทีหลัง
กลบหลุมนาง จำปา ป่า อ้อย
สาวย่อมๆ
ก็ต้องพร้อม อำลา
จบเสียที ปัญหา
จบชีวา จำปา หลงทาง
สาว ไร่อ้อย
อย่าซ้ำรอย ถ้า ได้ฟัง
น้ำตา จะมาทีหลัง
กลบหลุมนาง จำ ปา ป่า อ้อย