ในคืนที่แสนมืดหม่นหมอง ตัวฉันก็เหลือตัวคนเดียว
ครอบครัวของฉันไม่มีแล้ว ต่างคนถูกฆ่าหลายคนก็โชคร้าย
มีใครบ้างมั้ยเข้าใจฉัน ความเจ็บปวดและความว่างเปล่า
จิตใจฉันมันอ่อนแอ จึงใส่หน้ากากฆ่าคน ให้เข้าใจ
ฉันไม่รู้สึกนึกคิดอะไรว่าสิ่งใดมันถูกหรือไม่
ฉันแค่ทำตามเสียงเรียกร้องหัวใจ
จับคนมาฆ่าทั้งเป็น ฉันยิ้มไปกระชากหัวใจ
มีความสุขที่ผู้คนเข้าใจฉัน ฉันแค่ต้องการให้ผู้คนสนใจ
เพราะได้รับรู้ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
ความทรงจำที่เคยแสนงดงาม กลับถูกย้อมด้วยสีครามคราบเลือดผู้คน
ในครั้งนั้นที่สูญเสียทุกคน ตัวฉันเหมือนตายทั้งเป็น
ยิ่งนานวันตัวของฉันเริ่มจางหาย กลับกลายเป็นคนบ้าคลั่ง
เพราะสังคมและโชคชะตา ทำฉันจนจิตวินาศ
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
ฉันบรรเลงชีวิตของผู้คน ออกมาเป็นศิลปะ
ยิ่งนานวันผู้คนไม่เข้าใจ ความแปลกใหม่ที่ฉันได้ทำ
มีคนนึงที่คลั่งไคล้ฉัน ตามสืบทุกความเป็นมา
ฉันดีใจจึงอยากทำผลงาน ให้สุดยอดยิ่งกว่าเดิม
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ เพราะทุกคนต้องมีจุดต่ำของตัวเอง
เพียงแค่หาแสงสว่างในใจ ความว่างเปล่าของนายจะหายไป
ฉันทำไม่ได้มันสายเกินไป ดีใจมาก ๆ ที่ตัวนายเข้าใจฉัน
ฉันลืมไปแล้วแสงสว่างในใจ เพราะสังคมและโชคชะตาทำฉัน
ครอบครัวของฉันไม่มีแล้ว ต่างคนถูกฆ่าหลายคนก็โชคร้าย
มีใครบ้างมั้ยเข้าใจฉัน ความเจ็บปวดและความว่างเปล่า
จิตใจฉันมันอ่อนแอ จึงใส่หน้ากากฆ่าคน ให้เข้าใจ
ฉันไม่รู้สึกนึกคิดอะไรว่าสิ่งใดมันถูกหรือไม่
ฉันแค่ทำตามเสียงเรียกร้องหัวใจ
จับคนมาฆ่าทั้งเป็น ฉันยิ้มไปกระชากหัวใจ
มีความสุขที่ผู้คนเข้าใจฉัน ฉันแค่ต้องการให้ผู้คนสนใจ
เพราะได้รับรู้ว่าฉันยังมีชีวิตอยู่
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
ความทรงจำที่เคยแสนงดงาม กลับถูกย้อมด้วยสีครามคราบเลือดผู้คน
ในครั้งนั้นที่สูญเสียทุกคน ตัวฉันเหมือนตายทั้งเป็น
ยิ่งนานวันตัวของฉันเริ่มจางหาย กลับกลายเป็นคนบ้าคลั่ง
เพราะสังคมและโชคชะตา ทำฉันจนจิตวินาศ
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
ฉันบรรเลงชีวิตของผู้คน ออกมาเป็นศิลปะ
ยิ่งนานวันผู้คนไม่เข้าใจ ความแปลกใหม่ที่ฉันได้ทำ
มีคนนึงที่คลั่งไคล้ฉัน ตามสืบทุกความเป็นมา
ฉันดีใจจึงอยากทำผลงาน ให้สุดยอดยิ่งกว่าเดิม
เสียงหัวเราะแปดเปื้อนใบหน้าฉัน ตอนนี้ฉันยิ้มออกมาได้ทุกวัน
ชีวิตพวกเค้าเติมเต็มในตัวฉัน และฉันต้องฆ่าเพื่อจะมีชีวิตอยู่
นายไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ เพราะทุกคนต้องมีจุดต่ำของตัวเอง
เพียงแค่หาแสงสว่างในใจ ความว่างเปล่าของนายจะหายไป
ฉันทำไม่ได้มันสายเกินไป ดีใจมาก ๆ ที่ตัวนายเข้าใจฉัน
ฉันลืมไปแล้วแสงสว่างในใจ เพราะสังคมและโชคชะตาทำฉัน
จบเนื้อเพลงจิตวินาศ - จิตวินาศ