อย่าห่วงอีหยัง ซำนี่น้องบ่พอตาย
ไปเป็นคู่แก้วที่เพิ่นปั้นไว้แล้ว
น้องเข้าใจ อ้ายเบิ้ดสุอย่าง
ที่อ้ายเลือกเขา ที่สองเฮาต้องเดินแยกทาง
ถึงฮักสิถืกม่าง ถิ่มน้องให้ฝันค้าง
เหลือแต่แผล ที่ฝังลึกในใจ
คนห่างไกลถูกลบจนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเข้ามาไว้
คนนอกใจ จั่งน้องต้องเป็นคนอื่น
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน
ถึงอยากฝืนอยู่ กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดทางฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ถึงฮอยฮักเก่า ยังแขวนคอน้องทุกบาดหย่าง
ถึงอ้ายยกให้เขาไปเบิดแล้วทุกอย่าง
ถึงหมดหวัง กะยังลืมบ่ได้
คนห่างไกลถูกลบจนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเข้ามาไว้
คนนอกใจ จั่งน้องต้องเป็นคนอื่น
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน
ถึงอยากฝืนอยู่ กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดท้ายฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
เมื่อสุดท้ายฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ไปเป็นคู่แก้วที่เพิ่นปั้นไว้แล้ว
น้องเข้าใจ อ้ายเบิ้ดสุอย่าง
ที่อ้ายเลือกเขา ที่สองเฮาต้องเดินแยกทาง
ถึงฮักสิถืกม่าง ถิ่มน้องให้ฝันค้าง
เหลือแต่แผล ที่ฝังลึกในใจ
คนห่างไกลถูกลบจนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเข้ามาไว้
คนนอกใจ จั่งน้องต้องเป็นคนอื่น
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน
ถึงอยากฝืนอยู่ กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดทางฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ถึงฮอยฮักเก่า ยังแขวนคอน้องทุกบาดหย่าง
ถึงอ้ายยกให้เขาไปเบิดแล้วทุกอย่าง
ถึงหมดหวัง กะยังลืมบ่ได้
คนห่างไกลถูกลบจนพ้นใจของอ้าย
กอดเอาเขาเข้ามาไว้
คนนอกใจ จั่งน้องต้องเป็นคนอื่น
ถึงยังฮักแต่คงบ่มีที่ให้ยืน
ถึงอยากฝืนอยู่ กะฮู้ว่าอ้ายคงสิบ่ต้องการ
เมื่อสุดท้ายฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
เมื่อสุดท้ายฝัน ที่น้อง สิได้ย่างไปนำเจ้า
หน้าที่เจ็บเก็บกอดความเหงา
สิรับเอา เอาไว้ดอกหนา
หลั่งน้ำตาบอกอ้ายว่าฮักหลาย
ถึงต้องเสียใจเจ็บปางตายกะซ่าง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
ถึงถูกลืมใจกะบ่ว่ายัง มันซังอ้ายบ่ลง
จบเนื้อเพลงซังอ้ายบ่ลง - อัน พิไลพร