เธอไม่เคยเป็นฝ่ายที่โทรมาหา
เธอไม่เคยจะแอบสบตาสักวัน
เธอนะเพื่อนคนหนึ่ง เท่าที่ให้กัน
แต่ดันคิดลึกไปไกล
เธอแค่คุยเวลาทะเลาะกับเขา
เธอให้เราเป็นแค่ตัวคั่นเวลา
ฉันนี่ไงที่เจ็บ มันสมน้ำหน้า
ที่แอบมาเข้าข้างตัวเอง
เซ็ง จะหลอกตัวเองอย่างนี้อีกนานเท่าไร
ก็ยังไปฝืนดันทุรัง ยังไปคิดจริงจัง
ไม่คิดยับยั้งชั่งใจ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
เขาไม่รัก ไม่เก็บไม่จำใส่หัว
เขาไม่รัก ยังแอบไปฝันกลางวัน
มันชอบไปงมงาย คิดว่ารักกัน
ไม่ทัน ได้ห้ามตัวเอง
เซ็ง จะหลอกตัวเองอย่างนี้อีกนานเท่าไร
ก็ยังไปฝืนดันทุรัง ยังไปคิดจริงจัง
ไม่คิดยับยั้งชั่งใจ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร
มองเธอแอบอิงเขาข้างกาย
หัวใจละลายจะตายอยู่ตรงนี้
ไม่เคยเจียมตัวเองได้สักวัน
ก็ใจมันยังคงดื้อรั้นทุกที
หายใจยังเป็นเธอ
แต่เธอหายใจยังเป็นใคร
ยิ่งคิด ยิ่งเจ็บ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
อย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
เธอไม่เคยจะแอบสบตาสักวัน
เธอนะเพื่อนคนหนึ่ง เท่าที่ให้กัน
แต่ดันคิดลึกไปไกล
เธอแค่คุยเวลาทะเลาะกับเขา
เธอให้เราเป็นแค่ตัวคั่นเวลา
ฉันนี่ไงที่เจ็บ มันสมน้ำหน้า
ที่แอบมาเข้าข้างตัวเอง
เซ็ง จะหลอกตัวเองอย่างนี้อีกนานเท่าไร
ก็ยังไปฝืนดันทุรัง ยังไปคิดจริงจัง
ไม่คิดยับยั้งชั่งใจ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
เขาไม่รัก ไม่เก็บไม่จำใส่หัว
เขาไม่รัก ยังแอบไปฝันกลางวัน
มันชอบไปงมงาย คิดว่ารักกัน
ไม่ทัน ได้ห้ามตัวเอง
เซ็ง จะหลอกตัวเองอย่างนี้อีกนานเท่าไร
ก็ยังไปฝืนดันทุรัง ยังไปคิดจริงจัง
ไม่คิดยับยั้งชั่งใจ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร
มองเธอแอบอิงเขาข้างกาย
หัวใจละลายจะตายอยู่ตรงนี้
ไม่เคยเจียมตัวเองได้สักวัน
ก็ใจมันยังคงดื้อรั้นทุกที
หายใจยังเป็นเธอ
แต่เธอหายใจยังเป็นใคร
ยิ่งคิด ยิ่งเจ็บ
สั่งใจอย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
อย่าไปดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
ทำเท่าไรเธอก็ไม่รักกัน
เติมเท่าไรไม่เต็ม รักเท่าไรไม่พอ
ได้แต่รอจนมันท้อใจ
ยังดิ้นรนให้คนไม่รักกัน
มีแค่เจ็บอยู่อย่างนั้น
มันเหมือนยิ่งพยายาม ก็ยิ่งทรมาน
จะดิ้นรนได้นานเท่าไร ยังไม่รู้เลย
จบเนื้อเพลงดิ้นรน - แจ๊ค จารุพงศ์ กล้วยไม้งาม