เนื้อเพลง ตัวละครลับ - เบล สุพล พัวศิริรักษ์

ไม่ต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร ไม่ต้องคิดว่าเพราะอะไร
ทุก ๆ ครั้งที่เธอสงสัย ดอกไม้นี้ใครให้
ฉันก็เป็นแค่คนคนหนึ่ง ที่ไม่ได้สำคัญอะไร
เห็นเธอยิ้มด้วยความสดใส เท่านี้ก็เพียงพอ

ยังคงมีข้อความดี ๆ วันที่เธอนั้นไม่มีใคร
ไม่ต้องรู้ว่ามาจากไหน แค่รับมันไปก็พอ
ฉันไม่หวังต้องการอะไร ได้แค่นี้ฉันก็พอใจ
คนคนเดิมที่นานแค่ไหน ไม่ต้องการจะบอกใคร

เหมือนในหนังที่ต้องมีคนคนหนึ่ง อยู่ในเงาและดูลึกลับ
คอยดูแลและเฝ้ามองเธอไกล ๆ เจอผู้ร้ายก็คอยช่วยปราบ
เหมือนในหนังที่ต้องมีคนคนหนึ่ง แอบมองเธอด้วยความคิดถึง
แต่ไม่เคยเรียกร้องใด ๆ

ตัวละครลับ ที่รักเธออยู่ไกล ๆ
เขาพอใจที่จะไม่เปิดเผย
จะเป็นใครนั้น ตัวเขานั้นไม่อยากเฉลย
เขายินดี อยู่เป็นความลับอย่างนี้ ต่อไป

เหมือนในหนังที่ต้องมีคนคนหนึ่ง อยู่ในเงาและดูลึกลับ
คอยดูแลและเฝ้ามองเธอไกล ๆ เจอผู้ร้ายก็คอยช่วยปราบ
เหมือนในหนังที่ต้องมีคนคนหนึ่ง แอบมองเธอด้วยความคิดถึง
แต่ไม่เคยเรียกร้องใด ๆ

ตัวละครลับ ที่รักเธออยู่ไกล ๆ
เขาพอใจที่จะไม่เปิดเผย
จะเป็นใครนั้น ตัวเขานั้นไม่อยากเฉลย
เขายินดี อยู่เป็นความลับอย่างนี้

ตัวละครลับ ที่รักเธออยู่ไกล ๆ
เขาพอใจที่จะไม่เปิดเผย
จะเป็นใครนั้น ตัวเขานั้นไม่อยากเฉลย
เขายินดี อยู่เป็นความลับอย่างนี้ ต่อไป