อ้ายอยู่เวรหน้ากอง
มองภาพถ่าย
เจ้าฝากอ้าย ต่างหน้า
เมื่อคราเหงา
ยืนวาดภาพพจน์ เพียงเดาๆ
ครั้งสองเรา
นั่งเล่นข้างกองฟาง
เดือนหงายพี่ชาย ยังเย้าหยอก
จะช้ำชอก
แก้มนวล จะหมองหมาง
เธอเอามือปกป้อง
แก้มสองปรางค์
คิดเห็น ปากบางๆ
อยากจะจูบ.สักที..
.มาคราวนี้ มันเหลือเพียงรูปถ่าย
กับจดหมายก้านนั้น
พอได้อ่านทวน
จบครบถ้วน กลับมาอ่านอีกทีสอง
ไปรษณีย์ตราจอง
น้องใส่ซองสีฟ้า
หวลถึงหน้า กลับมามองภาพเด่น
ทหารเกรณ์ ห่วงบ้าน
แต่..งานหยุ่งดั่งไหม.
.ตัวไกลหัวใจพี่ยังอยู่
ยอดชู้เจ้าเปลี่ยนใจหรือไรหนอ
สองปีน้องจ๋าตั้งตารอ
.รู้ไหมหนอว่าพี่ห่วงเจ้าเหลือเกิน
เข้าเวร เห็นสาวมาเดินผ่าน.
ลูกนายพัน นายพลใส่ชุดเขิน
แสงตาของพี่ ได้เผชิญ
แต่บังเอิญ
ดูต่างหน้าไม่ได้เลย
.ใครสวยแค่ไหนไม่เหมือนเจ้า
รักเก่าคิดถึงจึงเฉลย
น้องอยู่หลัง
ห่วงบ้างไหมแม่ทรามเชย
ห่วงจังเลยจึงส่งเสียงลอยลม.
.บางวันก้มมองดูภาพถ่าย
คือภาพยิ้มให้อ้าย
บางครั้งคิดหลาย
คิดฮอดอ้ายยามพักผ่อนนอนเย็น
เป็นเวลาหลับใหล
ผู่อื่นนอนเบิดเกลี้ยง
เหลือเพียงอ้ายใจฉงนฮ้อยเหล่า
คิดบ่เซาอยู่เรื่อย
ย่านแฟนอ้ายเปลี่ยนใจ.
.คิดไปคิดมาน้ำตามันตก
ในหัวอกร้อนเร้าดั่งไฟเผา
ป่านนี้
คงหลับเป็นสุข แล้วแฟนเรา
หรือว่าเขา คุยแฟนแสนดีใจ
ที่รักจ๋า อย่าพึ่งลืมพี่เสียก่อน
พักผ่อน จะไม่ย้อนหนีไปไหน
แก้มหอมน้องอย่ายอม
มอบให้ใคร
จงเก็บไว้รอพี่ทหารเกรณ์.
.เห็นไผเว้ามาสำออยเกี้ยวก่าย
เขาสิหล่อกว่าอ้าย
ให้ใจมั่นอย่าลืม
ฟ้าครึ้มๆใจพี่ห่วงอาวรณ์
ตอนถือปืนยืนเวร..อ้ายคิดเห็น
แต่แฟนอ้าย..
มองภาพถ่าย
เจ้าฝากอ้าย ต่างหน้า
เมื่อคราเหงา
ยืนวาดภาพพจน์ เพียงเดาๆ
ครั้งสองเรา
นั่งเล่นข้างกองฟาง
เดือนหงายพี่ชาย ยังเย้าหยอก
จะช้ำชอก
แก้มนวล จะหมองหมาง
เธอเอามือปกป้อง
แก้มสองปรางค์
คิดเห็น ปากบางๆ
อยากจะจูบ.สักที..
.มาคราวนี้ มันเหลือเพียงรูปถ่าย
กับจดหมายก้านนั้น
พอได้อ่านทวน
จบครบถ้วน กลับมาอ่านอีกทีสอง
ไปรษณีย์ตราจอง
น้องใส่ซองสีฟ้า
หวลถึงหน้า กลับมามองภาพเด่น
ทหารเกรณ์ ห่วงบ้าน
แต่..งานหยุ่งดั่งไหม.
.ตัวไกลหัวใจพี่ยังอยู่
ยอดชู้เจ้าเปลี่ยนใจหรือไรหนอ
สองปีน้องจ๋าตั้งตารอ
.รู้ไหมหนอว่าพี่ห่วงเจ้าเหลือเกิน
เข้าเวร เห็นสาวมาเดินผ่าน.
ลูกนายพัน นายพลใส่ชุดเขิน
แสงตาของพี่ ได้เผชิญ
แต่บังเอิญ
ดูต่างหน้าไม่ได้เลย
.ใครสวยแค่ไหนไม่เหมือนเจ้า
รักเก่าคิดถึงจึงเฉลย
น้องอยู่หลัง
ห่วงบ้างไหมแม่ทรามเชย
ห่วงจังเลยจึงส่งเสียงลอยลม.
.บางวันก้มมองดูภาพถ่าย
คือภาพยิ้มให้อ้าย
บางครั้งคิดหลาย
คิดฮอดอ้ายยามพักผ่อนนอนเย็น
เป็นเวลาหลับใหล
ผู่อื่นนอนเบิดเกลี้ยง
เหลือเพียงอ้ายใจฉงนฮ้อยเหล่า
คิดบ่เซาอยู่เรื่อย
ย่านแฟนอ้ายเปลี่ยนใจ.
.คิดไปคิดมาน้ำตามันตก
ในหัวอกร้อนเร้าดั่งไฟเผา
ป่านนี้
คงหลับเป็นสุข แล้วแฟนเรา
หรือว่าเขา คุยแฟนแสนดีใจ
ที่รักจ๋า อย่าพึ่งลืมพี่เสียก่อน
พักผ่อน จะไม่ย้อนหนีไปไหน
แก้มหอมน้องอย่ายอม
มอบให้ใคร
จงเก็บไว้รอพี่ทหารเกรณ์.
.เห็นไผเว้ามาสำออยเกี้ยวก่าย
เขาสิหล่อกว่าอ้าย
ให้ใจมั่นอย่าลืม
ฟ้าครึ้มๆใจพี่ห่วงอาวรณ์
ตอนถือปืนยืนเวร..อ้ายคิดเห็น
แต่แฟนอ้าย..
จบเนื้อเพลงทหารห่วงแฟน - สาธิต ทองจันทร์