..ดนตรี.8.Bars..6...7..
8...ชีวิตมนุษย์.เป็นของไม่เที่ยง..
.จะหนีหรือเลี่ยง.ไม่พ้นสักหน..
.เกิดเป็นกาย.ล้วนตายทุกคน
.ชั่วหรือล้นความดี
.ย่อมหลีกหนี.ความตายไม่ได้..
..จงนึกรำลึกดูเสียให้แน่..
.หนุ่มสาวหรือแก่.เกิดแล้วก็ตาย..
.เปรียบชีวิต.นั้นเหมือนเป็นนาย
.ต่างมุ่งหมายเอาดี
.ชั่วอยากหนี.ไม่อยากเห็นหน้า..
..บุญทำกรรมแต่ง
.ทุกแห่งและทุกคน
.ล้วนประสบผลที่ตนทำมา..
.ทุกข์สุขร้ายดีย่อมมีหนา
.ปลงอุรานึกให้มั่น..
.อย่าคิดใฝ่ฝัน.เรานั้นที่เกิด..
.จะล้ำเลอเลิศ.กว่าคนทุกชั้น..
.อย่าทะนงนึกจงสำคัญ
.ต่างสิบนิ้วด้วยกัน
.เหตุฉะนั้นจงตรองเสียก่อน
.ดนตรี..8.Bars.6...7...
8....ชีวิตมนุษย์มีสูงมีต่ำ..
.มีทั้งชื่นฉ่ำและทุกข์ทอดถอน..
.เปรียบเราแล้ว.เหมือนตัวละคร
.บทเหล่านั้นทุกตอน
.เฝ้ายอกย้อนแสดงทุกที่..
.พรหมลิขิตนั้น.เสกสรรทางโลก
.ชีวิตคือโชคทนไว้ไม่หนี
.บ้างก็ร้ายแล้วกลายเป็นดี
.บ้างจนแล้วก็มี
.โลกเรานี้ไม่มีแท้ได้
.เลวดีมีอยู่ทุกผู้และทุกนาม
.ขออย่าเหยียดหยาม.ให้ช้ำน้ำใจ
.เขาชั่วหรือดีก็ดูไว้
.ใจอย่าไปนึกดูหมิ่น..
.เรานั้นเกิดแล้ว.ไม่แคล้วลาล่วง..
.เพื่อนเอ๋ยอย่าห่วง.จงนึกถวิล..
.ชั่วดีนั้นเหมือนกันอาจิณ
.เกิดมาแล้วต้องสิ้น
.ชีพดับหายตายไปทุกคน
8...ชีวิตมนุษย์.เป็นของไม่เที่ยง..
.จะหนีหรือเลี่ยง.ไม่พ้นสักหน..
.เกิดเป็นกาย.ล้วนตายทุกคน
.ชั่วหรือล้นความดี
.ย่อมหลีกหนี.ความตายไม่ได้..
..จงนึกรำลึกดูเสียให้แน่..
.หนุ่มสาวหรือแก่.เกิดแล้วก็ตาย..
.เปรียบชีวิต.นั้นเหมือนเป็นนาย
.ต่างมุ่งหมายเอาดี
.ชั่วอยากหนี.ไม่อยากเห็นหน้า..
..บุญทำกรรมแต่ง
.ทุกแห่งและทุกคน
.ล้วนประสบผลที่ตนทำมา..
.ทุกข์สุขร้ายดีย่อมมีหนา
.ปลงอุรานึกให้มั่น..
.อย่าคิดใฝ่ฝัน.เรานั้นที่เกิด..
.จะล้ำเลอเลิศ.กว่าคนทุกชั้น..
.อย่าทะนงนึกจงสำคัญ
.ต่างสิบนิ้วด้วยกัน
.เหตุฉะนั้นจงตรองเสียก่อน
.ดนตรี..8.Bars.6...7...
8....ชีวิตมนุษย์มีสูงมีต่ำ..
.มีทั้งชื่นฉ่ำและทุกข์ทอดถอน..
.เปรียบเราแล้ว.เหมือนตัวละคร
.บทเหล่านั้นทุกตอน
.เฝ้ายอกย้อนแสดงทุกที่..
.พรหมลิขิตนั้น.เสกสรรทางโลก
.ชีวิตคือโชคทนไว้ไม่หนี
.บ้างก็ร้ายแล้วกลายเป็นดี
.บ้างจนแล้วก็มี
.โลกเรานี้ไม่มีแท้ได้
.เลวดีมีอยู่ทุกผู้และทุกนาม
.ขออย่าเหยียดหยาม.ให้ช้ำน้ำใจ
.เขาชั่วหรือดีก็ดูไว้
.ใจอย่าไปนึกดูหมิ่น..
.เรานั้นเกิดแล้ว.ไม่แคล้วลาล่วง..
.เพื่อนเอ๋ยอย่าห่วง.จงนึกถวิล..
.ชั่วดีนั้นเหมือนกันอาจิณ
.เกิดมาแล้วต้องสิ้น
.ชีพดับหายตายไปทุกคน
จบเนื้อเพลงทางชีวิต - วินัย จุลละบุษปะ