เนื้อเพลง ที่ต้องห้าม - จินตหรา พูนลาภ

จินตหรา
ฮู้อยู่ ว่าไผเป็นไผ ฮู้อยู่ มีค่าส่ำได๋ตอนนี้
เบิดคัก แล้วละหนอความฮักที่มี
เบิดใจ ก็บอกกัน ดีๆ สา....

* บ่แม่นว่า บ่มีสมอง พ่อแม่น้องเอาข้าวเลี้ยงจั่งใหญ่
แต่ยังเสี้ยมสอนใจบ่ได้ ให้ลืมอ้าย
บ่แม่นว่า หน้าด้านหน้าทน ที่หม่นอยู่กับคนเบิ่ดใจ
เข้าใกล้ยังใกล้บ่ได้..
.
กระต่าย
ฮู้ว่าฝืน บ่ดนน้องกะสิไป ฮู้ว่าใจ ของอ้ายบ่ต้อนรับกัน
อีกบ่ดน อ้ายก็คงเปิดโตกับคนนั้น ส่วนทางผ่าน
สิฟ้าวหนีไปนั่งลี้ให้ ปลอบใจเจ้าของ
โฮ่โอ็โฮ้ว เสียงร้องไห้ ดนตรีรับ

* บ่แม่นว่า บ่มีสมอง พ่อแม่น้องเอาข้าวเลี้ยงจั่งใหญ่
แต่ยังเสี้ยมสอนใจบ่ได้ให้ลืมอ้าย
บ่แม่นว่า หน้าด้านหน้าทน ที่หม่นอยู่กับคนเบิ่ดใจ
เข้าใกล้ยังใกล้บ่ได้...ฮือ...(โฮ)...

จินตหรา
** พื้นที่ตรงนี้เป็นพื้นที่ ที่ถูกต้องห้าม
ถึงเคยใช้เคยอยู่มาก่อนก็ตาม
มันเหลือแต่ซาก ความฮักหักพัง
พื้นที่ตรงนี้ บ่เห็นฮอยฮักของเฮาจักอย่าง
อ้ายพาคนอื่นมาม้าง ยกทุกอย่างให้เขาครอบครอง

ขึ้นป้ายชัดเจนว่าน้อง บ่มี สิทธิ์ยืน

(ซ้ำ */**/**)
ยกทุกอย่างให้เขาครอบครอง