เมื่อเราสองคนไม่ค่อยพูดกัน
ยิ่งนานนับวันสองเราเริ่มเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงจากคนที่เคยคุ้น
เป็นคนที่เหินห่าง
ต่างคนคิดไปว่ามีเรื่องราว
ต่างใจคิดกันไปเองทุกอย่าง..ต้องไกลห่าง
เปลี่ยนแปลงความรักเป็นการเฉยชา
เปลี่ยนวันที่มีความหมาย
กลับกลายเป็นวันที่ดูไร้ค่า
เมื่อเธอก็ยังไม่พูดจา
และฉันก็ทำเป็นเฉยชา
* นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกัน
ยิ่งนานก็ยิ่งเหินห่าง
มีแต่วันเวลาที่สูญเปล่า
เพราะความไม่เข้าใจกันแค่นิดเดียว
จึงทำให้เราแยกทาง
มันไม่มีวันที่เราจะย้อนเวลากลับคืน
แค่อยากให้เราได้เริ่มใหม่
ไม่อยากให้ใครต้องมาเปลี่ยน
และฉันจะยอมรับเรื่องราว
ที่ฉันเดินผิดทาง
อยากเพียงให้เธอได้เข้าใจ
ไม่อยากให้ใครต้องไกลห่าง
ทุกๆ อย่างจะมีแต่เราเคียงข้างกัน
ด้วยเพียงแค่คำหนึ่งคำ
อาจทำให้รักเรายังสำคัญ
แต่ฉันไม่เคยได้พูดมัน
ทั้งที่ใจฉันยังห่วงแต่เธอ
นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกัน
ยิ่งนานก็ยิ่งเหินห่าง
มีแต่วันเวลาที่สูญเปล่า
เพราะความไม่เข้าใจกันแค่นิดเดียว
จึงทำให้เราแยกทาง
มันไม่มีวันที่เราจะย้อนเวลากลับคืน
ยิ่งนานนับวันสองเราเริ่มเปลี่ยน
เปลี่ยนแปลงจากคนที่เคยคุ้น
เป็นคนที่เหินห่าง
ต่างคนคิดไปว่ามีเรื่องราว
ต่างใจคิดกันไปเองทุกอย่าง..ต้องไกลห่าง
เปลี่ยนแปลงความรักเป็นการเฉยชา
เปลี่ยนวันที่มีความหมาย
กลับกลายเป็นวันที่ดูไร้ค่า
เมื่อเธอก็ยังไม่พูดจา
และฉันก็ทำเป็นเฉยชา
* นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกัน
ยิ่งนานก็ยิ่งเหินห่าง
มีแต่วันเวลาที่สูญเปล่า
เพราะความไม่เข้าใจกันแค่นิดเดียว
จึงทำให้เราแยกทาง
มันไม่มีวันที่เราจะย้อนเวลากลับคืน
แค่อยากให้เราได้เริ่มใหม่
ไม่อยากให้ใครต้องมาเปลี่ยน
และฉันจะยอมรับเรื่องราว
ที่ฉันเดินผิดทาง
อยากเพียงให้เธอได้เข้าใจ
ไม่อยากให้ใครต้องไกลห่าง
ทุกๆ อย่างจะมีแต่เราเคียงข้างกัน
ด้วยเพียงแค่คำหนึ่งคำ
อาจทำให้รักเรายังสำคัญ
แต่ฉันไม่เคยได้พูดมัน
ทั้งที่ใจฉันยังห่วงแต่เธอ
นี่คือตอนจบของคนไม่พูดกัน
ยิ่งนานก็ยิ่งเหินห่าง
มีแต่วันเวลาที่สูญเปล่า
เพราะความไม่เข้าใจกันแค่นิดเดียว
จึงทำให้เราแยกทาง
มันไม่มีวันที่เราจะย้อนเวลากลับคืน
จบเนื้อเพลงนี่คือตอนจบ (ของคนไม่พูดกัน) - ซีอุย