เนื้อเพลง น้ำค้างเทียมฝน - รุณ เดอะสะตอ

เธอคงมองไม่เห็น ฉันเป็นเพียงหยดน้ำค้าง
สู้กับฝน บนฟ้ากว้าง สิ้นทุกอย่าง อย่างไรจุดหมาย
พอครั้นตัวเองสู้ความหนาว ครั้งชั่วคราวก็จะจางหาย
เพิ่งรู้ตัวดี สู้เขาไม่ได้ บนฟ้าไกล ปีนป่ายไม่ถึง

ที่บนท้องฟ้า มีสายฝนหนัก สุดทางรักเกินจะทานไหว
น้ำค้างเพียงหยด คงไม่สู้ใคร หมดความหมายไปเปรียบกับฝน
คอยเตือนตัวเอง ในยามเหงาใจ เมื่อคราวจะฝ่ากลางฝน
เจ็บมากี่ครั้ง ยังต้องทน ด้วยเหตุผลใด ก็ไม่รู้

แล้วถึงวันที่เธอเฝ้ารอ เพียงขอให้จันทร์จางหาย
ให้หยดน้ำตา ในคืนฝันร้าย ยังฝังใจเจ้าหยดน้ำค้าง
เตือนตัวเองอย่าเพ้อฝัน เรามันเพียงหยดน้ำ
คิดเปรียบฝน บนฟ้ากว้าง หลีกทาง ฉันคงไม่อาจสู้ฝน

ที่บนท้องฟ้า มีสายฝนหนัก สุดทางรักเกินจะทานไหว
น้ำค้างเพียงหยด คงไม่สู้ใคร หมดความหมายไปเปรียบกับฝน
คอยเตือนตัวเอง ในยามเหงาใจ เมื่อคราวจะฝ่ากลางฝน
เจ็บมากี่ครั้ง ยังต้องทน ด้วยเหตุผลใด ก็ไม่รู้

ก็เตือนตัวเองทุกครั้ง เสียงฟ้าดังสั่งฝนมา
น้ำค้างเพียงหยด มันไร้ค่า ไร้ราคาเพียงข้างถนน
ใกล้เธอ เพียงทางเท้า ครั้งชั่วคราว ก่อนฟ้าจะสาง
ขอส่งเธอ ให้สุดฟ้ากว้าง หลีกทาง ฉันคงไม่เปรียบเทียบฝน

เตือนตัวเองทุกครั้ง เสียงฟ้าดังสั่งฝนมา
น้ำค้างเพียงหยด มันไร้ค่า ไร้ราคาตามถนน
ใกล้เธอ เพียงทางเท้า ครั้งชั่วคราว ก่อนฟ้าจะสาง
ขอส่งเธอ ให้สุดฟ้ากว้าง หลีกทาง เพราะฉันไม่เปรียบเทียบฝน