..ถ้าเราหมดความหมาย
ก็พลันซ้ำเติมกัน ด้วยการจากไป
แม้เพียงคำเดียว ก็ไม่มี
ที่จะมาร่ำลา ต่อกัน..
..เธอเดินไปกับเขา ต่อหน้า
เห็นเราเป็น อะไรในสายตา
อ้อนวอนยังไง ก็ไร้ค่า
หมดทางที่เรา
จะไป ยั้งใจเธอ..
..น้ำยาไม่มี
เพราะน้ำยา ไม่มี
ไม่อาจดู เธอคืนมา
ได้ดั่งเก่า เหมือนเดิม
..น้ำยา ไม่มี
เธอถึง ไม่ใยดี
ใช่ละซิ เราเองมันไม่ใหม่
..ดังเขา
ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็ใครจะมาแคร์ และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญญา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน..
SOLO......
..ถ้าเราหมด ความหมาย
ก็พลันซ้ำเติมกัน ด้วยการจากไป
แม้เพียงคำเดียว ก็ไม่มี
ที่จะมาร่ำลา ต่อกัน
..เธอเดินไป กับเขาต่อหน้า
เห็นเราเป็น อะไรในสายตา
อ้อนวอนยังไง ก็ไร้ค่า
หมดทางที่เรา
จะไป ยั้งใจเธอ..
..น้ำยาไม่มี
เพราะน้ำยา ไม่มี
ไม่อาจดึง เธอคืนมา
ได้ดั่งเก่า เหมือนเดิม
น้ำยาไม่มี
เธอถึงไม่ใยดี
ใช่ละซิ เราเองมันไม่ใหม่
..ดังเขา
ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็แล้วใคร จะมาแคร์และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญญา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน...
..ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็แล้วใคร จะมาแคร์และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญหา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน..
..ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน...
ก็พลันซ้ำเติมกัน ด้วยการจากไป
แม้เพียงคำเดียว ก็ไม่มี
ที่จะมาร่ำลา ต่อกัน..
..เธอเดินไปกับเขา ต่อหน้า
เห็นเราเป็น อะไรในสายตา
อ้อนวอนยังไง ก็ไร้ค่า
หมดทางที่เรา
จะไป ยั้งใจเธอ..
..น้ำยาไม่มี
เพราะน้ำยา ไม่มี
ไม่อาจดู เธอคืนมา
ได้ดั่งเก่า เหมือนเดิม
..น้ำยา ไม่มี
เธอถึง ไม่ใยดี
ใช่ละซิ เราเองมันไม่ใหม่
..ดังเขา
ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็ใครจะมาแคร์ และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญญา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน..
SOLO......
..ถ้าเราหมด ความหมาย
ก็พลันซ้ำเติมกัน ด้วยการจากไป
แม้เพียงคำเดียว ก็ไม่มี
ที่จะมาร่ำลา ต่อกัน
..เธอเดินไป กับเขาต่อหน้า
เห็นเราเป็น อะไรในสายตา
อ้อนวอนยังไง ก็ไร้ค่า
หมดทางที่เรา
จะไป ยั้งใจเธอ..
..น้ำยาไม่มี
เพราะน้ำยา ไม่มี
ไม่อาจดึง เธอคืนมา
ได้ดั่งเก่า เหมือนเดิม
น้ำยาไม่มี
เธอถึงไม่ใยดี
ใช่ละซิ เราเองมันไม่ใหม่
..ดังเขา
ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็แล้วใคร จะมาแคร์และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญญา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน...
..ถ้าวันไหน น้ำยาหมดแล้วน้ำยา
ก็แล้วใคร จะมาแคร์และสนใจ
ลองแบบนี้ รับรองได้
ฉันรับรองได้
ไม่มีปัญหา จะฟื้นตัว
ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน..
..ฉันจึงโดน จับแบน
เพราะเธอ ไม่ชัวร์
เหลือแต่ใจ กับกาย
ชอกช้ำ ไปทั่ว
สายตาเธอ ที่มองดูฉัน
นับวัน ห่างเหิน...
จบเนื้อเพลงน้ำยาไม่มี - พัชรา แวงวรรณ