เนื้อเพลง บนหอคอย - แซนดร้า แมฟโร

ไกล สุดไขว่คว้า สุดขอบฟ้า
ที่ใดที่หนึ่งซึ่งแสนไกล
เธอ อยู่ตรงนั้น อยู่ในความฝัน
ที่ใดที่หนึ่งซึ่งแสนไกล

คืน เปลี่ยนเป็นเช้า ความปวดร้าว
เกาะกุมทุกอย่างในหัวใจ
นอน กับความหนาว กอดกับความเหงา
ที่มันไม่อบอุ่นหัวใจ

เธออยู่ไหน เธออยู่ไหน

ฉันร้องตะโกน ฉันคุกเข่า
พูดเรื่องเก่าเก่า เลื่อนลอย
และรอคอย ปลอบตัวเองว่าเธอต้องมา
ห้องมืดกว่าเก่า และว่างเปล่า
เหมือนฉันอยู่บนหอคอย
อ่อนแรงลงไปช้าๆ
อ่อนล้าเกิน จะหายใจอีก

คอย อยู่ตรงนี้ อยู่อย่างนี้
ที่นึงซึ่งเธอไม่สนใจ
เธอ อาจไม่รู้ แต่จะได้รู้
เมื่อวันฉันหมดลมหายใจ

เธออยู่ไหน เธออยู่ไหน

ฉันร้องตะโกน ฉันคุกเข่า
พูดเรื่องเก่าเก่า เลื่อนลอย
และรอคอย ปลอบตัวเองว่าเธอต้องมา
ห้องมืดกว่าเก่า และว่างเปล่า
เหมือนฉันอยู่บนหอคอย
อ่อนแรงลงไปช้าๆ
อ่อนล้าเกิน จะหายใจอีก

ไม่มีแรงจะคอยจะร้องไห้อีก