ก็อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตน
ขอให้เป็นคนที่ไม่ไช่มนุษย์ที่ล่องหน
ตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ ยังไม่มีเลยซักคน
จนปัญญา ทำอย่างไงถึงจะมีภรรยา ได้โปรดเถอะ
นางฟ้าลงจากท้องนภา
ช่วยนำพระชายา ที่หน้าตาเหมือนทาทา
ถ้าได้อย่างนี้ก็คงจะดูเข้าท่า
ไม่มีคนมาคอยใส่ใจ
ไม่มีใครมาคอยห่วงใย สักคนหนึ่ง
เมื่อต้องเดินคนเดียวอย่างนี้
แต่มันยังไม่เจอสักที คนรู้ใจ
แต่สักวันมันคงจะเจอคนที่รู้ใจ
เข้ามาเติมฝันน้อยๆ ที่ใครก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
แล้วเมื่อไหร่มันจะได้เจอซักที...ฮะ
แล้วเมื่อไหร่เราก็รอมาตั้งนาน
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
จบมานานก็ยังไม่มี
ไม่มีแฟนกับเขาซะที ฉันไม่มีปัญญา
ได้เป็นแฟนก็แค่ในฝัน
ตื่นขึ้นมาเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันไม่มีน้ำยา
แต่สักวันมันคงจะเจอคนที่รู้ใจ
เข้ามาเติมฝันน้อยๆ ที่ใครก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
แล้วเมื่อไหร่มันจะได้เจอซักที...ฮะ
แล้วเมื่อไหร่เราก็รอมาตั้งนาน
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
สิบปีที่เรียนมา ภารยงภารยาก็ยังไม่มี
อยากจะทำอย่างไงถึงจะมีใคร
จะเดินมาควงแขนมาช่วยคลายเหงา ทำยังไง
ผมก็ไม่มีใคร มองน้องไปแล้วเขาไม่สนใจ
แล้วเราจะทำยังไงจะทำยังไงจะทำยังไง
จะทำยังไงจะทำยังไง
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
ขอให้เป็นคนที่ไม่ไช่มนุษย์ที่ล่องหน
ตั้งแต่ปีหนึ่งถึงปีสี่ ยังไม่มีเลยซักคน
จนปัญญา ทำอย่างไงถึงจะมีภรรยา ได้โปรดเถอะ
นางฟ้าลงจากท้องนภา
ช่วยนำพระชายา ที่หน้าตาเหมือนทาทา
ถ้าได้อย่างนี้ก็คงจะดูเข้าท่า
ไม่มีคนมาคอยใส่ใจ
ไม่มีใครมาคอยห่วงใย สักคนหนึ่ง
เมื่อต้องเดินคนเดียวอย่างนี้
แต่มันยังไม่เจอสักที คนรู้ใจ
แต่สักวันมันคงจะเจอคนที่รู้ใจ
เข้ามาเติมฝันน้อยๆ ที่ใครก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
แล้วเมื่อไหร่มันจะได้เจอซักที...ฮะ
แล้วเมื่อไหร่เราก็รอมาตั้งนาน
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
จบมานานก็ยังไม่มี
ไม่มีแฟนกับเขาซะที ฉันไม่มีปัญญา
ได้เป็นแฟนก็แค่ในฝัน
ตื่นขึ้นมาเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันไม่มีน้ำยา
แต่สักวันมันคงจะเจอคนที่รู้ใจ
เข้ามาเติมฝันน้อยๆ ที่ใครก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
แล้วเมื่อไหร่มันจะได้เจอซักที...ฮะ
แล้วเมื่อไหร่เราก็รอมาตั้งนาน
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
สิบปีที่เรียนมา ภารยงภารยาก็ยังไม่มี
อยากจะทำอย่างไงถึงจะมีใคร
จะเดินมาควงแขนมาช่วยคลายเหงา ทำยังไง
ผมก็ไม่มีใคร มองน้องไปแล้วเขาไม่สนใจ
แล้วเราจะทำยังไงจะทำยังไงจะทำยังไง
จะทำยังไงจะทำยังไง
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
หนึ่งปีผ่านไปก็ยังไม่เคยจะมีใครหลงเข้ามา
ขึ้นปีสองก็ยังเข้าใจว่าต้องใช้เวลา
แต่มาปีสามเอ๊ะยังไง ไม่เห็นเหมือนเขาพูดนี่หว่า
ก็คงต้องเดินคนเดียวมันต่อไป
จบเนื้อเพลงปี 1 - 2