ไร้แรงต้านทาน ฝืนความจริงที่โหดร้าย
ได้รู้ซึ้งในความหมาย ฉากสุดท้ายความฝัน
ดวงดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า ฉาบแสงแต้มเติมท้องนภา
แม้โรยแรงมืดมิดยังอยู่ตรงนั้น
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ร้ายดีแค่ไหน ต้องขอบคุณความรัก
เศษดินที่ลอยขึ้นฟ้า สุดฝืนสิ้นแรงร่วงลงมา
เพราะมีเธอคนนี้ที่ยังยอมรับ
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งแรงดึงดูด
ไฟสีแดงลุกโชนบนกระทะ
ดั่งไฟการแสดงสาดแสงมาปะทะ
ถูกหั่นถูกผัดปรุงรสกะระยะ
เพื่อจะโยนขึ้นฟ้าใครสูงคือชนะ
ผู้คนโอชะปรบมือเกรียวกราว
อิ่มท้องอิ่มตาแหงนหน้ามองดุจดาว
แต่สิ่งใดขึ้นฟ้าย่อมหล่นร่วงกราว
เมื่อสิ้นเสียงปรบมือก็แค่อาหารหวานคาว
ไม่ยืนยาวหรืออนันตกาล
ลอยฟ้าแค่ชั่วคราวดิ่งอีกฟากอาคาร
หลังจบการแสดงก่อนจะเริ่มรับประทาน
ผักบุ้งแค่อยากขอบคุณคนรอรับฉันลงจาน
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งความเป็นจริง
เกิดมาจากดิน กลับไปสู่ดิน
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาได้มีปีกบิน
เกิดมาจากน้ำ จากสายธารา
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาใช่ดวงดารา
เกิดมาจากโคลน ถูกเด็ดจากแอ่ง
ยินดีที่ได้มีค่าได้รับรสปรุงแต่ง
เกิดมาจากพื้น งอกจากบาดาล
ในวันที่ลอยฟ้าได้โปรดรับฉันลงจาน
รักยังไม่ห่างหาย
ได้รู้ซึ้งในความหมาย ฉากสุดท้ายความฝัน
ดวงดาวที่ลอยเกลื่อนฟ้า ฉาบแสงแต้มเติมท้องนภา
แม้โรยแรงมืดมิดยังอยู่ตรงนั้น
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ร้ายดีแค่ไหน ต้องขอบคุณความรัก
เศษดินที่ลอยขึ้นฟ้า สุดฝืนสิ้นแรงร่วงลงมา
เพราะมีเธอคนนี้ที่ยังยอมรับ
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งแรงดึงดูด
ไฟสีแดงลุกโชนบนกระทะ
ดั่งไฟการแสดงสาดแสงมาปะทะ
ถูกหั่นถูกผัดปรุงรสกะระยะ
เพื่อจะโยนขึ้นฟ้าใครสูงคือชนะ
ผู้คนโอชะปรบมือเกรียวกราว
อิ่มท้องอิ่มตาแหงนหน้ามองดุจดาว
แต่สิ่งใดขึ้นฟ้าย่อมหล่นร่วงกราว
เมื่อสิ้นเสียงปรบมือก็แค่อาหารหวานคาว
ไม่ยืนยาวหรืออนันตกาล
ลอยฟ้าแค่ชั่วคราวดิ่งอีกฟากอาคาร
หลังจบการแสดงก่อนจะเริ่มรับประทาน
ผักบุ้งแค่อยากขอบคุณคนรอรับฉันลงจาน
นาทีที่ลอยอยู่บนฟ้า เพียงข้ามคืน
สักครั้งที่ใครเหลียวมองใครเลยจะรู้
ก็แค่ผักบุ้งที่ลอยฟ้า เพียงชั่วคราว
สุดท้ายชีวิตคล้ายดาวต้องตกลงดิน
พ่ายแพ้ซึ่งความเป็นจริง
เกิดมาจากดิน กลับไปสู่ดิน
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาได้มีปีกบิน
เกิดมาจากน้ำ จากสายธารา
เพียงผักบุ้งลอยฟ้าหาใช่ดวงดารา
เกิดมาจากโคลน ถูกเด็ดจากแอ่ง
ยินดีที่ได้มีค่าได้รับรสปรุงแต่ง
เกิดมาจากพื้น งอกจากบาดาล
ในวันที่ลอยฟ้าได้โปรดรับฉันลงจาน
รักยังไม่ห่างหาย
จบเนื้อเพลงผักบุ้งลอยฟ้า - บอดี้สแลม