เนื้อเพลง ผัดกะเพรากับเราสอง - แพนเค้ก

เมื่อวันสุดท้ายได้มาถึง
ซึ่งความรักที่จบลงไป
ผัดกะเพราที่เราสอง
เคยได้ลิ้มลองมาด้วยกัน
ก่อนมีเธอเคย
นั่งอยู่ข้างข้างกาย
คำสุดท้ายที่เธอนั้นเคยป้อนฉัน
ลองนึกย้อนวันเก่าเก่า
มันยิ่งเหงา
ที่นั่งตรงนี้มีเธอนั้นนั่งข้างฉัน
เราแบ่งกันกิน
เธอบอกฉัน ให้ได้ยิน
คำว่ารักกันมากมาย
นานแค่ไหนไม่มีวันทอดทิ้งกัน
แต่วันนี้ที่เธอหายไปจากฉัน
ใจที่ว่างเปล่า
มันเหมือนข้าวเปล่า
เมื่อขาดเธอ
เปลี่ยนจากคนที่เคยรักกัน
(ไม่ได้รักกัน)
เป็นไม่ผูกพัน เป็นไม่เหลือใจ
นานแค่ไหนมันถึงทำได้
(มันถึงทำได้)
ทำให้ลืมง่าย (เธอช่างลืมง่าย)
อย่างที่เธอเคยได้ทำ
ไม่มีฉันให้เธอจำเพียงข้ามวัน
เธอทำได้ยังไง
ใจมันก็หาย ทุกทุกครั้ง
ที่ตัวฉันนึกถึงเรื่องราว
เรื่องที่เราเคยฝ่าฟัน
มาด้วยกันมากมาย
ผัดกะเพราเอาไข่ดาว
ไม่ต้องสุก
กินกับเธอฉันก็ไม่มีความทุกข์
พอไม่มีเธอ
ใจที่เคยสุขมันก็เหงา
เปลี่ยนจากคนที่เคยรักกัน
(ไม่ได้รักกัน)
เป็นไม่ผูกพัน เป็นไม่เหลือใจ
นานแค่ไหนมันถึงทำได้
(มันถึงทำได้)
ทำให้ลืมง่าย (เธอช่างลืมง่าย)
อย่างที่เธอเคยได้ทำ
ไม่มีฉันให้เธอจำเพียงข้ามวัน
เธอทำได้ยังไง
เธอทำได้ยังไง