คำร้อง: วรัชยา พรหมสถิต
ทำนอง: อมรเทพ กิติลาภ
เรียบเรียง: อมรเทพ กิติลาภ และ ปกป้อง สารากรบริรักษ์
นกที่โบกโบยบินไป เห็นไกลไกลที่ปลายท้องฟ้า
แล้วเมื่อหมดวันเมื่อได้เวลา มันก็คืนมารัง
ต่างกันกับใครบางคน ที่ยังไม่คืนกลับมา
ฟ้าในค่ำคืนเดียวดาย ทุกนาทีผ่านไปช้าช้า
แล้วเมื่อหมดคืนเมื่อได้เวลา ยังพบแสงตะวัน
ต่างกันกับใครบางคน ที่ยังไม่เคยคืนมา
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังตัดใจไม่ลง ยังคงทนกล้ำกลืน
หลับไปกับน้ำตาทุกคืน เช้าเมื่อตื่นยังใจหาย
ผู้หญิงใจเดียวยังคงอดทนเฝ้ารอ รอทุกลมหายใจ
อาจได้ลืมตามาเจอ (ได้มองเห็นเธอคืนมา)
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังตัดใจไม่ลง ยังคงทนกล้ำกลืน
หลับไปกับน้ำตาทุกคืน เช้าเมื่อตื่นยังใจหาย
ผู้หญิงใจเดียวยังคงอดทนเฝ้ารอ รอทุกลมหายใจ
อาจได้ลืมตามาเจอ (ได้มองเห็นเธอคืนมา)
เช่นตะวันคืนท้องฟ้า เช่นนกที่คืนมารัง
ทำนอง: อมรเทพ กิติลาภ
เรียบเรียง: อมรเทพ กิติลาภ และ ปกป้อง สารากรบริรักษ์
นกที่โบกโบยบินไป เห็นไกลไกลที่ปลายท้องฟ้า
แล้วเมื่อหมดวันเมื่อได้เวลา มันก็คืนมารัง
ต่างกันกับใครบางคน ที่ยังไม่คืนกลับมา
ฟ้าในค่ำคืนเดียวดาย ทุกนาทีผ่านไปช้าช้า
แล้วเมื่อหมดคืนเมื่อได้เวลา ยังพบแสงตะวัน
ต่างกันกับใครบางคน ที่ยังไม่เคยคืนมา
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังตัดใจไม่ลง ยังคงทนกล้ำกลืน
หลับไปกับน้ำตาทุกคืน เช้าเมื่อตื่นยังใจหาย
ผู้หญิงใจเดียวยังคงอดทนเฝ้ารอ รอทุกลมหายใจ
อาจได้ลืมตามาเจอ (ได้มองเห็นเธอคืนมา)
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังตัดใจไม่ลง ยังคงทนกล้ำกลืน
หลับไปกับน้ำตาทุกคืน เช้าเมื่อตื่นยังใจหาย
ผู้หญิงใจเดียวยังคงอดทนเฝ้ารอ รอทุกลมหายใจ
อาจได้ลืมตามาเจอ (ได้มองเห็นเธอคืนมา)
เช่นตะวันคืนท้องฟ้า เช่นนกที่คืนมารัง
จบเนื้อเพลงผู้หญิงใจเดียว - โบ สุนิตา ลีติกุล