ยามเยือนถิ่นแคว้น
ดินแดนฟูเฟื่อง
ชื่อเมืองสองแคว
สมคำกล่าวแท้
สวรรค์สรรสร้าง
ธาร น้ำหลาก
ไหลเป็นแนวทาง
สองริมฟากฝั่ง
ผู้คนสะพรั่ง ทั่วไป
ประนมมือกราบพระ
พุทธชินราช พระปฏิมา
ขอจงเมตตา
ปกป้องโพยภัย
บุญ โน้มหนัก
เคราะห์กรรมสิ้นไป
หวังใดจงได้
สิ่งศักดิ์สิทธ์ไซร้ ช่วยดล
น่าน น้ำ ยามเย็น
กระเซ็นเป็นฟอง
โอ้แก่งโสภาละอองน้ำหล่น
สกุโณ ทะยาน สำราญกมล
ได้ยลเสมือน วิมาน
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ฉันลาจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คง ว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ฉันลาจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คง ว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
ดินแดนฟูเฟื่อง
ชื่อเมืองสองแคว
สมคำกล่าวแท้
สวรรค์สรรสร้าง
ธาร น้ำหลาก
ไหลเป็นแนวทาง
สองริมฟากฝั่ง
ผู้คนสะพรั่ง ทั่วไป
ประนมมือกราบพระ
พุทธชินราช พระปฏิมา
ขอจงเมตตา
ปกป้องโพยภัย
บุญ โน้มหนัก
เคราะห์กรรมสิ้นไป
หวังใดจงได้
สิ่งศักดิ์สิทธ์ไซร้ ช่วยดล
น่าน น้ำ ยามเย็น
กระเซ็นเป็นฟอง
โอ้แก่งโสภาละอองน้ำหล่น
สกุโณ ทะยาน สำราญกมล
ได้ยลเสมือน วิมาน
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ฉันลาจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คง ว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
จำลาจากแคว้น
แดนพิษณุโลก
วิโยคดวงใจ
ฉันลาจากไป
เสมือนไกลบ้าน
คง ว้าเหว่เหงาใจไปนาน
ทุกคราวที่ผ่าน
อกสั่นหวั่นไหวอาวรณ์
จบเนื้อเพลงพิษณุโลก - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส