ระหว่างเรา
มันคงเป็นไปไม่ได้
เราต่างรู้ในใจดีแต่ยังฝืน
เขายื่นคำขาด
ให้เราสองไกลกัน
สร้างความกดดันที่ใจ
..มันเนิ่นนาน
กว่าเธอจะมาเข้าใจ.
และให้รักในใจมา
เปี่ยมความหมาย
ขอวอนผู้ใหญ่
อย่าชี้นำเธอไป
สักวันผิดพลั้งโทษใคร
..โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
แล้วทำไม
ต้องให้เธอนั้นทำตาม
ขอให้เธอเป็นตัวของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
..ได้แต่มอง
ว่าเธอจะเป็นเช่นไร
และสุดท้ายลงเอยที่ใคร
ได้แต่มอง
ฟ้าสร้างให้เรา
นำฉันมามีเธอ
ฟ้าลืมจับเราคู่กัน
..โปรดให้เธอ ได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
แล้วทำไม
ต้องให้เธอนั้นทำตาม
ขอให้เธอเป็นตัว
ของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
....ดนตรี......
..โปรดให้เธอ ได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
ขอให้เธอเป็นตัวของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ.
มันคงเป็นไปไม่ได้
เราต่างรู้ในใจดีแต่ยังฝืน
เขายื่นคำขาด
ให้เราสองไกลกัน
สร้างความกดดันที่ใจ
..มันเนิ่นนาน
กว่าเธอจะมาเข้าใจ.
และให้รักในใจมา
เปี่ยมความหมาย
ขอวอนผู้ใหญ่
อย่าชี้นำเธอไป
สักวันผิดพลั้งโทษใคร
..โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
แล้วทำไม
ต้องให้เธอนั้นทำตาม
ขอให้เธอเป็นตัวของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
..ได้แต่มอง
ว่าเธอจะเป็นเช่นไร
และสุดท้ายลงเอยที่ใคร
ได้แต่มอง
ฟ้าสร้างให้เรา
นำฉันมามีเธอ
ฟ้าลืมจับเราคู่กัน
..โปรดให้เธอ ได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
แล้วทำไม
ต้องให้เธอนั้นทำตาม
ขอให้เธอเป็นตัว
ของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
....ดนตรี......
..โปรดให้เธอ ได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
ขอให้เธอเป็นตัวของตัวเอง
โปรดอย่ากีดกัน
โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ
โปรดให้เธอได้ตัดสิน
ปล่อยเธอให้โบยบิน
บินไปตามทาง
ที่เคยไตร่ตรองว่าดี
อย่าจับเธอคลุมถุงชน
เธอใช่หุ่นยนต์
เธอยังเป็นคน
ที่มีจิตใจต้องการ.
จบเนื้อเพลงฟ้าลืม - อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง