(ชาย)ข้าอยู่แดนไกล
ดินแดนวิไลใหญ่โต
แต่ก่อน พุงโร
อดโซเพราะจนทนเศร้า
ตัวคนเดียว
เที่ยวซมซานรับงานหนักเบา
ช่วยตัวเรา
ไม่นานฉันจึงอ้วนพี
ข้าเจอะ โยคี
ท่านมีวิชามากมาย
ข้าสุด ดีใจ
ฝากกายเล่าเรียนเต็มที่
เรียนมนตรา
เสกคาถาวิชามากมี
เสกเป่านารี
ให้งามวิไลบาดตา
ข้ามิง้อหญิงใด
ข้าสร้างข้าได้เพราะใช้มนตรา
เสก เป่าเพี้ยงๆสามครา
ก็ใด้นางมาร่ายรำให้ชม
ข้ามิง้อหญิงใด
ข้าสร้างข้าได้เพราะใช้มนตรา
เสก เป่าเพี้ยงๆสามครา
ก็ใด้นางมาร่ายรำให้ชม
(หญิง)เชิญซิท่าน
เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
ขอให้ท่านนิยม
ขอให้ชมให้ชื่นฤทัย
จะรับใช้ท่านเสมอ
บำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้อง รำให้
อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจัณฑ์จอกนี้
กลั่นจาก ฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครง
ร้องรำทำเพลง บรรเลงชื่นใจ
เมื่อเกิดเป็นคน
หาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
(หญิง)เชิญซิท่าน
เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
ขอให้ท่านนิยม
ขอให้ชมให้ชื่นฤทัย
จะรับใช้ท่านเสมอ
บำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้อง รำให้
อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจัณฑ์จอกนี้
กลั่นจาก ฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครง
ร้องรำทำเพลง บรรเลงชื่นใจ
(พร้อม)เมื่อเกิดเป็นคน
หาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
ดินแดนวิไลใหญ่โต
แต่ก่อน พุงโร
อดโซเพราะจนทนเศร้า
ตัวคนเดียว
เที่ยวซมซานรับงานหนักเบา
ช่วยตัวเรา
ไม่นานฉันจึงอ้วนพี
ข้าเจอะ โยคี
ท่านมีวิชามากมาย
ข้าสุด ดีใจ
ฝากกายเล่าเรียนเต็มที่
เรียนมนตรา
เสกคาถาวิชามากมี
เสกเป่านารี
ให้งามวิไลบาดตา
ข้ามิง้อหญิงใด
ข้าสร้างข้าได้เพราะใช้มนตรา
เสก เป่าเพี้ยงๆสามครา
ก็ใด้นางมาร่ายรำให้ชม
ข้ามิง้อหญิงใด
ข้าสร้างข้าได้เพราะใช้มนตรา
เสก เป่าเพี้ยงๆสามครา
ก็ใด้นางมาร่ายรำให้ชม
(หญิง)เชิญซิท่าน
เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
ขอให้ท่านนิยม
ขอให้ชมให้ชื่นฤทัย
จะรับใช้ท่านเสมอ
บำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้อง รำให้
อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจัณฑ์จอกนี้
กลั่นจาก ฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครง
ร้องรำทำเพลง บรรเลงชื่นใจ
เมื่อเกิดเป็นคน
หาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
(หญิง)เชิญซิท่าน
เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
ขอให้ท่านนิยม
ขอให้ชมให้ชื่นฤทัย
จะรับใช้ท่านเสมอ
บำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้อง รำให้
อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจัณฑ์จอกนี้
กลั่นจาก ฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครง
ร้องรำทำเพลง บรรเลงชื่นใจ
(พร้อม)เมื่อเกิดเป็นคน
หาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
จบเนื้อเพลงมนต์นางรำ - สุนทราภรณ์