มองหยาดฝนที่โปรยลงมา ทำให้นึกถึงช่วงเวลา
ที่เรานั่งมองมันด้วยกัน
ไหล่ที่ฉันซบลงเบาๆ กอดที่เหมือนว่ามีเพียงเรา
ทุกสัมผัสยังชัดเจน
หยิบเอาเสื้อที่เธอเคยใส่ กลิ่นที่คุ้นไม่เคยจางไป
ยังเหมือนเธออยู่ด้วยกัน
นานแค่ไหนไม่เคยจะเก่า จากวันนี้แม้คำว่าเรา
จะเหลือแค่เพียงตัวฉันเอง
ความคิดถึงของฉัน มีไว้แค่เป็นของเธอเท่านั้น
จะนานแค่ไหน ยังเป็นเธอกับฉัน
ขอหยุดอยู่ตรงนี้ ไม่พาหัวใจฉันออกไปไหน
จะหยุดอยู่ตรงนี้ รู้ดี ว่าเธอ ไม่เคยไปไหนไกล
สุขเพียงพอแล้วหัวใจ อยู่ที่ตรงนี้ของเรา
ภาพเคลื่อนไหวของวันเดิมๆ ยังคงหมุนรอบฉันคนเดิม
ยังไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังไม่พร้อมรับวันใหม่ๆ ยังไม่อาจยอมให้ใคร
เข้ามาในที่ที่เป็นของเธอ
ที่เรานั่งมองมันด้วยกัน
ไหล่ที่ฉันซบลงเบาๆ กอดที่เหมือนว่ามีเพียงเรา
ทุกสัมผัสยังชัดเจน
หยิบเอาเสื้อที่เธอเคยใส่ กลิ่นที่คุ้นไม่เคยจางไป
ยังเหมือนเธออยู่ด้วยกัน
นานแค่ไหนไม่เคยจะเก่า จากวันนี้แม้คำว่าเรา
จะเหลือแค่เพียงตัวฉันเอง
ความคิดถึงของฉัน มีไว้แค่เป็นของเธอเท่านั้น
จะนานแค่ไหน ยังเป็นเธอกับฉัน
ขอหยุดอยู่ตรงนี้ ไม่พาหัวใจฉันออกไปไหน
จะหยุดอยู่ตรงนี้ รู้ดี ว่าเธอ ไม่เคยไปไหนไกล
สุขเพียงพอแล้วหัวใจ อยู่ที่ตรงนี้ของเรา
ภาพเคลื่อนไหวของวันเดิมๆ ยังคงหมุนรอบฉันคนเดิม
ยังไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังไม่พร้อมรับวันใหม่ๆ ยังไม่อาจยอมให้ใคร
เข้ามาในที่ที่เป็นของเธอ
จบเนื้อเพลงมีไว้แค่เป็นของเธอเท่านั้น (Pause) - เอิ๊ต ภัทรวี