เคยสบตากัน เมื่อวันเราเคยเคียงคู่
ตอนนี้ไม่รู้ ว่าเธอสบตากับใคร
ถึงรักเธอมากแต่เป็นความสุขให้เธอไม่ได้
จึงยอมรับในเงื่อนไข ที่ขอให้เราเลิกกัน
ล่วงเลยเนิ่นนาน ใจฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลง
บ่วงกรรมหรือสวรรค์แกล้ง สาปให้ใจอาลัยแค่เธอ
ยังจดยังจำ ทุกๆ ยามในความเป็นเธอ
แต่บอกตัวเองเสมอ คนอย่างฉันเป็นได้แค่ไหน
ถึงรักสุดใจ แต่เธอมีไว้ให้แค่คิดถึง
แค่คนเคยซึ้งแต่ไม่ควรได้เป็นเจ้าของ
ได้แค่เคยรัก แต่ต่อจากนี้ไม่ควรแตะต้อง
เข้าไปให้เธอมัวหมอง ขุ่นเคืองกับเจ้าของใจ
ถึงรักแค่ไหน ก็เป็นคนใช่ไม่ได้อยู่ดี
ที่ต้องจากกันวันนี้ เกิดจากฉันมันดีไม่พอ
คนที่คู่ควร จึงควรได้พาเธอเดินไปต่อ
ทำได้แค่คิดถึงพอ คนอย่างฉันมีสิทธิ์แค่นั้น
ตอนนี้ไม่รู้ ว่าเธอสบตากับใคร
ถึงรักเธอมากแต่เป็นความสุขให้เธอไม่ได้
จึงยอมรับในเงื่อนไข ที่ขอให้เราเลิกกัน
ล่วงเลยเนิ่นนาน ใจฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลง
บ่วงกรรมหรือสวรรค์แกล้ง สาปให้ใจอาลัยแค่เธอ
ยังจดยังจำ ทุกๆ ยามในความเป็นเธอ
แต่บอกตัวเองเสมอ คนอย่างฉันเป็นได้แค่ไหน
ถึงรักสุดใจ แต่เธอมีไว้ให้แค่คิดถึง
แค่คนเคยซึ้งแต่ไม่ควรได้เป็นเจ้าของ
ได้แค่เคยรัก แต่ต่อจากนี้ไม่ควรแตะต้อง
เข้าไปให้เธอมัวหมอง ขุ่นเคืองกับเจ้าของใจ
ถึงรักแค่ไหน ก็เป็นคนใช่ไม่ได้อยู่ดี
ที่ต้องจากกันวันนี้ เกิดจากฉันมันดีไม่พอ
คนที่คู่ควร จึงควรได้พาเธอเดินไปต่อ
ทำได้แค่คิดถึงพอ คนอย่างฉันมีสิทธิ์แค่นั้น
จบเนื้อเพลงมีไว้ให้แค่คิดถึง - ไผ่ พงศธร