..ฉันยอมทิ้งร่าง
ลงคุกเข่า คร่ำครวญ
โปรดอย่าด่วน คิดตัดรอน
แต่เธอผลักไส มิได้อาทร
ต่อคำวอน ขอความเมตตา
..แล้วยังหยามเหยียด
เปรียบฉันเช่น เดนคน
ลืมความสุขล้น ผ่านมา
อิ่มเอมรสหวาน ซ่านในวิญญา
สิ้นปรารถนา
แล้วมา หมางเมิน
..ฉันทำ ทุกอย่าง
เพื่อเธอ
ด้วยความรักเธอ
เหลือเกิน
เธอกลับบอกฉัน
ว่า ไม่ได้เชิญ
ชอกช้ำใดเกิน
หลงเพลิน บูชา
..ฉันจึงคิดว่า
เธอยิ่งกว่า ฆาตกร
ทำการยอกย้อน เข่นฆ่า
โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตา
กลับตัดใจฆ่า
แม้รู้ว่า ฉันรักเธอ..
..ฉันทำ ทุกอย่าง
เพื่อเธอ
ด้วยความรักเธอ
เหลือเกิน
เธอกลับบอกฉัน
ว่า ไม่ได้เชิญ
ชอกช้ำใดเกิน
หลงเพลิน บูชา
..ฉันจึงคิดว่า
เธอยิ่งกว่า ฆาตกร
ทำการยอกย้อน เข่นฆ่า
โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตา
กลับตัดใจฆ่า
แม้รู้ว่า ฉันรักเธอ..
ลงคุกเข่า คร่ำครวญ
โปรดอย่าด่วน คิดตัดรอน
แต่เธอผลักไส มิได้อาทร
ต่อคำวอน ขอความเมตตา
..แล้วยังหยามเหยียด
เปรียบฉันเช่น เดนคน
ลืมความสุขล้น ผ่านมา
อิ่มเอมรสหวาน ซ่านในวิญญา
สิ้นปรารถนา
แล้วมา หมางเมิน
..ฉันทำ ทุกอย่าง
เพื่อเธอ
ด้วยความรักเธอ
เหลือเกิน
เธอกลับบอกฉัน
ว่า ไม่ได้เชิญ
ชอกช้ำใดเกิน
หลงเพลิน บูชา
..ฉันจึงคิดว่า
เธอยิ่งกว่า ฆาตกร
ทำการยอกย้อน เข่นฆ่า
โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตา
กลับตัดใจฆ่า
แม้รู้ว่า ฉันรักเธอ..
..ฉันทำ ทุกอย่าง
เพื่อเธอ
ด้วยความรักเธอ
เหลือเกิน
เธอกลับบอกฉัน
ว่า ไม่ได้เชิญ
ชอกช้ำใดเกิน
หลงเพลิน บูชา
..ฉันจึงคิดว่า
เธอยิ่งกว่า ฆาตกร
ทำการยอกย้อน เข่นฆ่า
โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตา
กลับตัดใจฆ่า
แม้รู้ว่า ฉันรักเธอ..
จบเนื้อเพลงยิ่งกว่าฆาตกร - คัฑลียา มารศรี