เนื้อเพลง ยิ่งสูงยิ่งหนาว - แพ็ก โฟว์

ก่อนตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา

หมอกจางตา ฟ้าร่วมกันท้าทาย

ขุนเขาที่ยิ่งใหญ่

ทางเดินห่างลับไกล

บุกเดินไปไม่เคยหวั่น

เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน

เหล่าภัยคืนคลานเป็นเงา



ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง

อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว



เปรียบคนเราเหมือนดั่งขึ้นภูเขา

ฝ่าเอาหมายตัวเราก้าวไกล

สูงๆ ขึ้นไปใครจะอยู่ข้างเรา

กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย



ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่

ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา

ยิ่งสูงยิ่งเหงายิ่งห่าง

อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว