เนื้อเพลง รอน้องที่หนองหาร - ใหม่ อารมณ์ดี

..พนมมือสาธุสาธุ
ปู่แดงและย่าไอ่
ช่วยดลใจ
สาวสกล คนนั้นหนา
ให้เขาย้อนคืนด่วน
หวนกลับมา
หาหนุ่มนา เมืองสกล
คน ที่ คอย
ฟ้าร้อง ก้องครืนๆ
อ้าย ยืน อยู่ฝั่งหนองหาร
คอยสาว เขาภูพาน
ผู้จากบ้าน ไปอยู่กรุง
อ้ายรอ บ่ได้ข่าว
สาว เอ๋ยสาว บ่คืนทุ่ง
หรือน้อง เจ้าเพลินกรุง
เลยลืมทุ่ง ถิ่น สกล
อ้ายคอย ค้อยแล้วคอย
ไปมิดจ้อย หลายปีโดน
ฮู้บ่ หนอหน้ามน
อ้ายนี้หนอ ทรมาน
อ้ายนี้หนอ ทรมาน
และบัดนี้.....
.แม่ตาหวานของอ้าย
ไปไสน้อๆอุ่น
เฮ็ดอ้ายหัวหมุน
นั่งใจลอยคอยแต่เจ้า
แลงเซ้าได้แต่ ซึม.
.มื้อใดฟ้ามืดครื้ม
อ้ายแห่งดื่มนั้นความหมอง
ได้แต่มองทิวสน
ที่อ่อนโยนตามลมต้อง.
.แต่บ่มีเงาน้อง
สาวสกลคนเคยคู่
ผู้เคยนั่งข้างอ้าย
เคียงคู่อยู่ฝั่งหนอง.
.นี้กะย้อนว่าน้อง
นั้นจากพี่ห้อหนีไกล
ไปตั้งโดนนานปี
บ่ต่าวคืน ดอกมาบ้าน.
.ลืมหนองหาร
ภูพานก้ำเมือง
สกลบ่อนเคยม่วน
สาวผู้แก้มนวลๆ
ลืมงานบุญปราสาทเผิ่ง
ที่เคยเซิ้งแห่ขบวน
ซั่นแล้วบ่นาง
โอ เออ ละหนา
ลืมเสียงโปงลาง
ลืมทางบ้านเฮา
ผู่บ่าวคนเก่า
ที่เคยควงแขน
ไปซดสุกี้
เลยลืมพี่แล้วแฟน
แม่น้อยอ้อนแอ้น
เจ้าลืมส้มปลาโด
แม่สาวภูไท
อย่าไปจนเพลิน
แม่แก้มเปิ่นเหวิ่น
อยู่ไสคนโก้
ได้ยินเสียงอ้าย
เด้อสาวไฮโซ
ให้กลับโค้งโง
คืนถิ่นเมืองสกล