.คราบดำๆมันติดผ้า
กะยังมีปัญญา
ซักออกกะได้อยู่
เขียนผิดแล้วอ่านดู
ฮู้ว่าผิดยังลบได้
หาแนวที่ลบรอย
ใจแปดเปื้อนบ่น้อย
ในอดีตมันลงฝัง
หาหยังเด้มาลบ
จั่งสิลืมเอ๋ยน้อความช้ำ
....ดนตรี..
วันจะเคลื่อน เดือนผ่านผัน
สามร้อยกว่าวัน
กลายเป็นหนึ่งปี
ปีแล้ว ปีเล่า
อดีตเก่ามันย้ำเตือนทุกที
ย้ำเพียงนิด
สะกิดเพียงหน่อย
ย้ำบ่อยๆ เหมือนใจถูกตี
ความชั่วของเขาลืมหมด
ใจจำจดมองว่าแต่เขาดี
เขาจากไป เกือบสองปี
ไม่หมดซักที รอยเปื้อนที่ใจ
.สาวแดนใกล้
แดนใกล้แดนไกลน้อยใหญ่
สาวไทยยุคนี้ สวยขึ้นกว่าเขา
แนวฮักเค้ากะยังบ่ทันหนี
สาวอื่นมีแผลใจมันยัง
ฮักไผบ่มีได้
ถามหัวใจการบ่ลืมเขานั่น
เขานั่นมันมีดีขึ้นบ่
หาคำตอบบ่พ้อบ่ทันได้ฮักไผ
.อยากควักใจ
ออกวางไว้ตรงหน้า
เอาโยนใส่ตะกร้า
ล้างน้ำสักสามวัน
ผ่าดูใจที่ช้ำเลือดช้ำหนอง
ล้างที่แผลพุพอง
จึงเก็บใจไว้นั่น
ขอนอนหลับ ติดกันซักสิบวัน
เลิกจากการนอนฝัน
คงจะได้สบาย
.เปื้อนที่มือ
เปื้อนที่หน้าพอล้างได้
แนวมันเปื้อนที่ใจ
ตี๊มันเป็นตาหน่าย
ลืมไปเด้
คิดพ้อแต่เรื่องวุ่นวาย
โรคแบบนี้ไม่หาย
ถึงตายจะเลือนไป
.ไปไสคิดอยากเขียนเอาป้าย
ไปไสคิดอยากเขียนเอาป้าย
แขวนคอพอให้คนอ่าน
เดินผ่านให้คนได้ฮู้
ว่าเป็นบ้าฮักบ่ลืม
คนฮู้ตื่มว่าข้อยเศร้าเพราะหยัง
คนอกพังเห็นอักษรซ่ายล่าย
จั่งแม่นเด้จั่งแม่นน้องต้มอ้าย
เป็นหยังทำลาย หัวใจน้อ
กะยังมีปัญญา
ซักออกกะได้อยู่
เขียนผิดแล้วอ่านดู
ฮู้ว่าผิดยังลบได้
หาแนวที่ลบรอย
ใจแปดเปื้อนบ่น้อย
ในอดีตมันลงฝัง
หาหยังเด้มาลบ
จั่งสิลืมเอ๋ยน้อความช้ำ
....ดนตรี..
วันจะเคลื่อน เดือนผ่านผัน
สามร้อยกว่าวัน
กลายเป็นหนึ่งปี
ปีแล้ว ปีเล่า
อดีตเก่ามันย้ำเตือนทุกที
ย้ำเพียงนิด
สะกิดเพียงหน่อย
ย้ำบ่อยๆ เหมือนใจถูกตี
ความชั่วของเขาลืมหมด
ใจจำจดมองว่าแต่เขาดี
เขาจากไป เกือบสองปี
ไม่หมดซักที รอยเปื้อนที่ใจ
.สาวแดนใกล้
แดนใกล้แดนไกลน้อยใหญ่
สาวไทยยุคนี้ สวยขึ้นกว่าเขา
แนวฮักเค้ากะยังบ่ทันหนี
สาวอื่นมีแผลใจมันยัง
ฮักไผบ่มีได้
ถามหัวใจการบ่ลืมเขานั่น
เขานั่นมันมีดีขึ้นบ่
หาคำตอบบ่พ้อบ่ทันได้ฮักไผ
.อยากควักใจ
ออกวางไว้ตรงหน้า
เอาโยนใส่ตะกร้า
ล้างน้ำสักสามวัน
ผ่าดูใจที่ช้ำเลือดช้ำหนอง
ล้างที่แผลพุพอง
จึงเก็บใจไว้นั่น
ขอนอนหลับ ติดกันซักสิบวัน
เลิกจากการนอนฝัน
คงจะได้สบาย
.เปื้อนที่มือ
เปื้อนที่หน้าพอล้างได้
แนวมันเปื้อนที่ใจ
ตี๊มันเป็นตาหน่าย
ลืมไปเด้
คิดพ้อแต่เรื่องวุ่นวาย
โรคแบบนี้ไม่หาย
ถึงตายจะเลือนไป
.ไปไสคิดอยากเขียนเอาป้าย
ไปไสคิดอยากเขียนเอาป้าย
แขวนคอพอให้คนอ่าน
เดินผ่านให้คนได้ฮู้
ว่าเป็นบ้าฮักบ่ลืม
คนฮู้ตื่มว่าข้อยเศร้าเพราะหยัง
คนอกพังเห็นอักษรซ่ายล่าย
จั่งแม่นเด้จั่งแม่นน้องต้มอ้าย
เป็นหยังทำลาย หัวใจน้อ
จบเนื้อเพลงรอยเปื้อนที่ใจ - เอ๋ พจนา