เนื้อเพลง รักไร้เสียง - บีม กวี ตันจรารักษ์

เป็นแค่ดวงตะวันไม่มีทางเจอพระจันทร์

เป็นแค่ดวงดาวไม่มีแสงพอให้เธอ

แค่สายลมที่บางเบาพัดผ่านเธอเสมอ

แต่ไม่เคยเลยจะมองเห็นกัน



เป็นแค่ท้องทะเลช่างอ้างว้างและว่างเปล่า

เป็นแค่ภูเขาแต่ความเหงาอยู่ร่ำไป

ไม่กล้าพอที่จะเอ่ยว่ารักเธอแค่ไหน

ฝืนเก็บไว้ในใจเท่านั้น



ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ

ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง

สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน



เป็นแค่แสงแดดคอยห่วงเธอให้ไออุ่น

เป็นแค่อากาศได้ใกล้เธอยามหายใจ

ขอแค่เพียงได้ดูแลแม้เป็นคนห่างไกล

รู้ทำได้แค่เพียงเท่านั้น



ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ

ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง

สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน



ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ

ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง

สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน